مسعود کیمیایی در تازه‌ترین اظهارنظر درباره فیلم جدید خود با تأسف از متفاوت بودن فضای کارش سخن گفت. مسعود کیمیایی حرف‌های تازه‌ای درباره سی‌امین فیلم سینمایی‌اش (با احتساب دو فیلم کوتاه اسب و پسرشرقی و فیلمی کوتاه درباره صدسالگی سینما در ایران) بیان کرد. او که به عنوان اولین مهمان تلفنی برنامه سینمایی هفت در آغاز دوباره این برنامه در سال 91 روی آنتن آمد، به نظر می‌رسید از بابت شروعی دوباره برای فیلم‌سازی و البته نگارش رمان تازه‌اش - که به گفته خودش نام مشخصی ندارد و درباره تهران قدیم است- حال و شوری قابل وصف داشت و چندین بار اعلام کرد که احوالش خوب است و کسالتی ندارد .آنها که فیلمساز قدیمی سینمای ایران را می‌شناسند خوب می‌دانند که این بیان به چه معناست و کیمیایی چگونه در اوج بدحالی با ساختن فیلم یا نوشتن، از جا بلند می‌شود و عزم کار کردن دارد. کیمیایی در سخنان تازه‌اش، از فیلمی سخن گفت که قرار است آن را بسازد و خبرهایش را هم در روزهای گذشته در چند رسانه خوانده‌ایم. کیمیایی گفت که این کار تازه را با سعید راد، اکبر زنجان‌پور و هنرآموزان مدرسه‌اش (کارگاه آزاد فیلم) خواهد ساخت و جمله‌ای هم گفت که برای طرفدارانش جالب به نظر می‌رسید: «متاسفانه فیلم تازه‌ام فضای متفاوتی خواهد داشت.» و این برای کسانی که با گفتار کیمیایی آشنا هستند، نشان از این می‌دهد که کیمیایی پس از کسب سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر و در آستانه دهه ششم حضورش در سینمای ایران به عنوان کارگردان، در یک خانه تکانی قرار گرفته است. او البته در حرف‌های تازه‌‌اش با اشاره به این که فیلم آینده‌اش، به لحاظ موضوع آرام‌تر از فیلم‌های قبلی و اضطراب این بار درون فیلم است، به این نکته اشاره کرد که با تفکر بوتیکی که می‌گوید «وای به حال مردمی که قهرمان داشته باشند»، مخالف و همچنان به لزوم حضور قهرمان‌ها در سینما است. «فیلم بدون قهرمان که اصولا فیلم نیست!» باید دید، با ثابت ماندن همین محوریت فکری، کار جدید سازنده قیصر و جرم، چگونه فیلمی خواهد بود که فیلمساز قدیمی از آن با تأسف یاد می‌کند. آیا قرار است کیمیایی به روش‌های مرسوم در روایت سینمایی خود و دلبستگی‌های ذائقه‌ای‌‌اش پشت کند؟ یا...