طلاق يا جدايي پاره شدن رشته­هاي الفت، همدلي و افتراق پيوند بين دو دلداده است كه عاقد به هنگام وصل، آرزوي جاودانگي آن را مي­نمايد. پيوندي كه به مفهوم يكي شدن 2 نفر مي­باشد. از هزاران سال پيش رايج و مرسوم بوده و عاملي مهم در راه جلوگيري از اختلافات قبيله­اي به شمار مي­رفته است. ازدواج حتي به صورت يك سنت مقدس نيز در اكثر جوامع بشري جاري و ساري بوده است تا اينكه اوايل قرن بيستم و با شكوفايي صنايع و با اوج گرفتن مدرنيسم، دنياي جديد شاهد پيدايش و توسعه سازمان­ها و مؤسسات بسيار پيچيده و بزرگ گرديد تا جايي كه بيش از هر زمان ديگري در تاريخ پيدايش انسان لزوم زندگي جمعي و با هم بودن احساس شده كه خود از مشخصه مهم اين قرن مي­باشد و ازدواج به چشم يك سنت نيكو و تا حد تقدس محترم شمرده گرديد. اما در كنار مظاهر اين قرن بايد از كمرنگ شدن عواطف و احساسات به عنوان فاكتوري منفي كه پديده­اي چون طلاق را باعث شده است را مورد دقت و كند وكاو قرار داد و ضمن اينكه بايد بپذيريم زندگي ماشيني و رواج آن با سست شدن پيوندهاي مشترك زندگي همراه بوده است.

در اين مورد آمارها نشان مي‌دهد، در سال گذشته 142هزار و 841 فقره از ازدواج­ها منجر به طلاق شده كه در مقايسه با ماه و سال مشابه 7درصد افزايش نشان داده است. در اينجا بايد موضوعي را مدنظر قرار داد كه توجه به آن مي­تواند اعتبار چنين آماري را تا حد زيادي كم كرده كه از آن جمله بايد به ازدواج­هاي كوچ­نشين­ها و ايرانيان مقيم كشورهاي خارجي كه ثبت نشده، اشاره كرد. گو اينكه در اعلام همين آمار بين اداره ثبت احوال و ثبت اسناد نيز اختلاف نظر وجود دارد. كما اينكه سؤال سازمان ثبت احوال در آخرين اطلاع­رساني در ابتداي سال جاري آمار طلاق را در كشور رقم بالايي اعلام كرده كه نسبت به سال گذشته 5هزار و 641فقره افزايش را نشان مي­دهد و بر همين اساس آمار سازمان ثبت احوال رشد 1/4درصدي طلاق را در سال 90 نشان مي­دهد و اين در حالي است كه رئيس سازمان ثبت اسناد آمار طلاق را با افزايش 7درصدي عنوان مي­كند كه اين نابساماني در اعلام تعداد ازدواج و طلاق بين دو سازمان خود جاي تأمل داشته كه اين مورد مدنظر امروز ما نبوده بلكه پيشنهاد و تقاضا مي­شود هر چه سريع‌تر يا يك عزم همگاني براي ثبات كانون خانواده­ها اقدام كرده و نپذيريم كشوري چون ايران با اين سابقه تاريخي و پيوندهاي خانوادگي و از اينها گذشته اعتقاد راسخ مردم به دين مبين اسلام كه در پوست و خون آنان جاري و ساري است آمار بالاي طلاق را امر عادي، معمولي و قابل قبولي دانست. اينك بايد هر كس و هر نهادي به سهم خود آستين­هاي همت را بالا زده و دست به كار شود. اگر آسيب­هاي اجتماعي و عدم تمكن مالي جوانان و بالاخره سنت­هاي دست‌ و پا گير خانواده­ها و بيكاري از عوامل عمده آمار كم ازدواج شده باشد به چه علت با همين آمار ناكافي ازدواج ارقام و آمار اعلام شده طلاق هر روز بيشتر از روز گذشته مي‌شود لذا اگر هر چه زودتر با تشكيل سمينارها و كنگره­ها توسط علماي فن و متخصصان مسائل زناشويي براي مقابله با اين معضل اقدامي عملي انديشيده نشود، بايد غم و غصه آينده اين مسئله را چه كساني بخورند؟