سرانه مفید کار در ایران سالانه 800 ساعت است در حالیکه این میزان در ژاپن 2420 ساعت و کره جنوبی 1900 ساعت است.
به گزارش گروه اقتصاد کلان پول نیوز از چکیده نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در سال 90 که از سوی مرکز آمار ایران انتشار یافته است، همچنین این میزان در چین 1420 ساعت، امریکا 1360 ساعت، ترکیه 1330 ساعت، پاکستان یکهزار و 100 ساعت، افغانستان 950 ساعت، آلمان 1700 ساعت، کویت 600 ساعت و عربستان 720 ساعت است.براساس این گزارش متوسط کار روزانه در بخش دولتی در ایران 1.4 ساعت و در بخش خصوصی 2.6 ساعت است.یک عضو شورای پژوهشی پژوهشکده اقتصاد گفت: این در حالیست که 40،2 درصد نیروی کار کشور، 49 ساعت و بیشتر از ساعات معمول، کار می کنند که به تفکیک جنسیت این نرخ برای مردان 44.6 درصد و برای زنان 15.4درصد است.کامران صداقت افزود: بالا بودن ساعات کار در ایران در حالی است که کار مفید در کشور نسبت به سایر کشورها( براساس آمارهای بالا) اندک است.وی تصریح کرد: پیش بینی می شود کره جنوبی تا سال 2020 رتبه نخست ساعات کار را در جهان به خود تخصیص دهد. این کشور به دلیل ترکیب جنسیتی مناسب و همچنین شتابی که در توسعه در پیش گرفته است می تواند به این مقام دست یابد.بی تردید بالا بودن ساعت کار در صورتی که بهره وری پایین در بر داشته باشد چیزی به جز استهلاک جسم و جان نیست و این در حالی است که نه تنها افزایش ساعات کار،تاثیری در بهبود اقتصاد ندارد بلکه تبعات دیگری به دلیل دوری افراد از خانه و فراغت ایجاد می کند.همچنین سهم شاغلان 15 ساله و بیشتر با ساعت کار معمول 49ساعت و بیشتر در مناطق شهری 41.8درصد و در مناطق روستایی کشور 36.3درصد است.هم اکنون میزان بهره وری در ایران بسیار اندک است. بی تردید افزایش نرخ بهره وری با افزایش ساعات کار حاصل نمی شود زیرا با توجه به اینکه 40درصد شاغلان کشور 49 ساعت و بیشتر کار می کنند می توانستیم نرخ بهره وری را به میزان مطلوبی افزایش دهیم.