شهاب الدین/

shahabeddin_m@yahoo.com/

در دنیای مدرن امروز که شاهد تغییرات شگرف در نوع نگاه و رویکرد تازه به تمامی ‌مباحث به ویژه مباحث هنری هستیم، در بسیاری از موارد گذشتن از کلیشه‌ها و تجربه‌ی افق‌های تازه می‌تواند برای پیشبرد اهداف هنری راهگشا بوده و در پاره‌ای از اوقات این هماهنگی با دنیای امروز ضروری به نظر می‌رسد. ژانر آواز از آن جمله موضوعات هنری‌ست که به سبب اهمیت شیوه‌های تدریس در ادامه مسیر زندگی حرفه‌ای یک هنرجو باید بسیار مورد توجه قرار بگیرد و اگرچه بنا‌بر پیشینه آواز در موسیقی ایران همواره راه‌های از پیش تعیین شده و سینه به سینه  مدنظر بوده است اما نمی‌توان از تاثیر و ضرورت پرداختن علمی‌، تخصصی و نگاه کردن به آواز به صورت یک دانش به روز، به سادگی گذشت. از همین رو اگرچه ممکن است مقاومت‌هایی از سوی اساتید نامی‌ و بی‌نام در مقابل نگاه علمی‌ و اصولی به آواز صورت بگیرد اما اعتقاد ما بر این است که حرف درست را باید زد. در همین راستا برآن شدم تا از این پس در این جا شما را با  شیوه‌های نوین،کارامد و صحیح پرورش صدا و آواز آشنا کنم. امروزه در دنیای مدرنی که آواز را نیز تحت تاثیر خود قرار داده شاهد هستیم که اساتید مطرح این شاخه هنری پیش از اینکه هنرجو را با موسیقی و دستگاه و مقام و ژانر و آهنگ درگیر کنند ابتدا او را با امکانات بدن آشنا می‌کنند تا بتواند راحت و راحت‌تر بدون کوچکترین تنشی بزرگترین رزونانس‌ها را در رنگ‌های مختلف و در محدوده‌های صوتی متنوعی که در اختیار دارد تجربه کند. از این رو بر خلاف اساتیدی که در ایران علاقمندان را به دلیل نداشتن استعداد لازم در عرصه‌ی آواز به سادگی از وارد شدن به این هنر منع می‌کنند، آنها با جدیدترین متد‌های روز دنیا کلنجار می‌روند و تلاش می‌کنند تا از هر فرد بی‌استعدادی یک صدای بی‌همتا بسازند. در واقع تفاوت فاحشی بین یک خواننده و مربی آواز وجود دارد مربی آواز آن کسی نیست که خوب می‌خواند در حقیقت کسی ست که می‌داند شما چرا بد می‌خوانید. حال می‌بینیم بسیاری از اساتید اسم و رسم داری که به طور ذاتی با صدای بسیار آزادی می‌خواندند و طبیعتا شهرتی پیدا کرده‌اند، به جای اینکه تلاش کنند این علم روز دنیا را به دانش خود اضافه کنند هنرجویان و شیفتگان بسیاری را که از این استعداد ذاتی برخوردار نیستند طرد و حذف می‌کنند و صدمه‌ی عمیقی که این مربیان به دلیل عدم آگاهیشان از این حیطه به هنرجویان وارد می‌کنند چنان موجب یاس و نا امیدی فرد می‌شود که هنرجو هرگز دیگر به این آرزو امکان رشد و شکوفایی ندهد! در دنیای صداسازی امروز هر فرد لا اقل ۳ اکتاو صدا دارد و بسیاری با تکنیک‌های نوینی که آموختند و ابداع کردند دارای ۵ اکتاو صدا شدند در حالی که قبل از آن هرگز این توانایی خیره کننده را نداشتند. از افراد تاثیرگذاری که در این علم شهرت جهانی دارند می‌توان از برت منینگ با ۵ اکتاو صدا و تکنیک‌های منحصر به فردی که ابداع کرده، راجرلاو با مطرح کردن محدوده‌ی صدای میانی و قدیمی‌تر ازهمه لوسنجلس ستریگز که تکنیک سخنرانی آوازی speach level singing(SLS)را ابداع کرده است نام برد.