چند روز پيش مردي از دنيا رخت بربست كه اسوه‌ي مقاومت و ايثار بود و بشريت به او و آرمانش افتخار خواهد كرد. مردي از تبار آزادي كه يك سوم عمرش را در بند و اسارت به سر برد و هرگز سر تسليم فرو نياورد و بهتر از هر كسي آزادي را معني و تفسير كرد. انساني به عظمت ماندلا كه او را پدر مبارزه با تبعيض و بي‌عدالتي مي‌دانند به هنگامي كه در بند بود از بسياري از به اصطلاح آزادها بهتر نفس كشيد و هرگز به حريم حرمش ترس راهي نداشت و زماني كه از اسارت رهايي يافت تمام دنيا به احترامش به پا ايستادند و اداي احترام نمودند. او در عمر پربركتش كه كمي كمتر از يك قرن بود پرچم بي‌رنگي را به نشانه يكساني، هم‌وزني و كرامت انساني برافراشت و سياه و سفيد را هم‌سنگ و هم‌وزن دانست، تفاوتي ميان اقوام، نژادها و رنگ‌ها قايل نشد و تمامي انسان‌ها را آسماني شمرد و پرچم‌دار آزادي شد. بدون اينكه مسلمان باشد مورد تكريم دنياي اسلام واقع شد و شايد تعاليم رسول اكرم خاتم پيامبران را با گوش جان شنيده بود كه برده‌داري را در آفريقاي‌جنوبي برچيد و عدالت و عدم تبعيض را حاكم بر جامعه‌اش كرد. او برتري چند ميليون سفيدپوست بر چندين برابر‌ آن سياه‌پوست را نپذيرفت و برنتابيد تا اينكه مبارزات بالاخره نتيجه داد و سياه و سفيد، رنگي و بي‌رنگ به او لقب پدر آفريقا دادند و به يقين او براي همه تاريخ خواهد ماند تا جايي كه آفريقا بايد او را برگ زرين تاريخش بداند. شايد در دنيا افرادي چون او كه از نظر جامعه‌شناسي در زمره‌ي فرمندان يا فره ايزدي يا افرادي با جاذبه شخصيتي والا قرار گيرند، بسيار نباشند اما به يقين او از تاريخش بسيار جلوتر بود. او رهبري نادر و استثنايي بود كه در يك‌صد ساله اخير توانست از نظر قومي و نژادي تفاوت‌ها را كم كند و شعار معروف او كه هر نفر يك رأي دارد در تمامي آفريقا عينيت يافت و ساري و جاري گرديد. او آن‌چنان تيزهوش بود كه از فرصت‌ها و رويدادهاي بين‌المللي بيشترين بهره را برد و همزمان با فروپاشي امپراطوري شوروي دموكراسي را در سراسر آفريقا حاكم ساخت. او براي سرزمينش به زيرساخت‌ها و ساخت‌ها اهتمام ورزيد تا جايي كه در يك دوره‌ي كوتاه كشورش از نظر اقتصادي، سياسي و اجتماعي در زمره‌ي كشورهاي پيشرفته دنيا قرار گرفت. او پس از انقلاب 2بار به كشور ما سفر كرد كه نشان از اوج احترام او به ايران عزيزمان و مسئولين و رهبران كشورمان بود. او درس‌هاي گرانبهايي به دنيا تا داد تا جايي كه پرچم‌دار آزادي و رفع تبعيض نژادي و منادي حقوق بشري گرديد. او الگوي مناسبي را براي زندگي قاره‌اش انتخاب كرد كه با ساير قاره‌ها متفاوت بود. او اوج كرامت انساني بود و توانست درس اخلاق و انسانيت را به دنيا بياموزد و امروزه نه تنها سياهان كه در ابعاد وسيع‌تري سفيدپوستان و ديگر رنگين‌پوستان به سوگ او نشسته‌اند. مردم آفريقاي‌جنوبي او را اسوه‌ي مقاومت، اسطوره‌ي زمان و قهرمان آزادي، عدالت و والايي انساني مي‌پندارند. در اين چند روزه موسيقي‌دانان بزرگ و بي‌شماري چه آهنگ‌هاي دلنشيني برايش ساخته و نواخته‌اند، چه بي‌شمار شعرايي كه با همه وجود و تخيل، اشعارها برايش سروده‌اند و همچنين در همه سال‌هاي مبارزه‌اش بسياري از قهرمانان رشته‌هاي مختلف ورزشي كه در دنيا موفق بوده‌اند نشان‌هاي زرين و با ارزش خود را تقديم به او داشته‌اند. بالاخره بايد در مورد او گفت او از زندان و آواره‌گي راه آزادي را يافت، روحش شاد و يادش گرامي باد.