معمولا سیاست و سیاست‌بازی بیشتر درون اتاق‌های بسته و در اتاق‌های فکر و البته با زمینه تزویر و ریا و دور از دید نقش دارد. اما در عصر کنونی به موازات تغییر در سلیقه و نگرش‌ها توسط پاره‌ای از حکومت‌ها با کمک شارلاتیسم و کارچاق‌کن‌های بین‌المللی به صورت روباز و در حضور میلیون‌ها بیننده و شنونده و به صورت تئاتری عرضه می‌شود و نقش اصلی را کارچاق‌کن‌ها بازی می‌کنند. از جمله میلیون‌ها انسان فرهیخته سیاسی و غیرسیاسی شاهد اجرای یک تئاتر از سوی رئیس رژیم غاصب صهیونیستی بودند که در کنگره آمریکا به نمایش درآمد و دست برقضا و حتی تعمدی بسیاری از سرویس‌های خبری دنیای غرب این بازی را به تماشای بینندگان و آن هم به صورت مستقیم گذاشتند. در این تئاتر نتانیاهو به‌سان بازیگران حرفه‌ای سینما در طول سخنرانی با انجام حرکاتی به‌مثابه یک دکلمه خروارها دروغ به خورد بینندگان داد تا خود و رژیمش را مظلوم و در خطر حمله ایران معرفی کند و کشور ما را با مردمانی مومن، مهربان و صبور در نقش تروریست به جهانیان معرفی کند و البته این شیوه‌ای بود بسیار ناپسند که اجرای آن در کشوری که خود را حامی حقوق بشر می‌داند و در نقش یک ابرقدرت یا ژاندارم بین‌المللی در جهان ادامه حیات می‌دهد جای تأسف بسیار دارد. اگر از آمریکا و اسرائیل عبور کنیم، انجام یک سخنرانی در کنگره آمریکا و جایی که نمایندگان مردم آمریکا در آن برای این عصر و دوران و زمان‌های آینده تصمیم‌گیری می‌کنند، جای کمال تعجب را دارد. اگر حضور نتانیاهو را در آمریکا یک امر عادی تلقی کنیم و بر این باور باشیم که باراک اوباما به علت بی‌اهمیت بودن نتانیاهو، در این برهه حاضر به دیدار با او نباشد یک سنت در آمریکا با لابی‌گری یهودیان و سرمایه‌داران آمریکایی پا گرفت و آن هم حضور بدون اجازه یک رهبر آن هم علی‌رغم خواست رئیس‌جمهوری آمریکاست که نشان داد کشوری با این بزرگی از چه سیستمی برخوردار است. در اینجا اگر بپذیریم که حضور نتانیاهو در کنگره آمریکا با یک برنامه‌ریزی دقیق از سوی کنگره نمایندگان آمریکا صورت گرفته است، باید این حقیقت را بپذیریم که در همین کنگره نمایندگان بسیاری وقتی متوجه کلام و حرکات به دور از حقیقت توأم با هتاکی نتانیاهو شدند با کمال شهامت به حالت اعتراض این جلسه سخنرانی را ترک کردند. علاوه بر این نانسی پلوسی رهبر دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان آمریکا، ضمن انتقاد از بنیامین نتانیاهو گفت که سخنان نخست‌وزیر اسرائیل در کنگره توهینی به آمریکا بوده است. او اضافه می‌کند به علت لحن سخنرانی نتانیاهو در سراسر این سخنرانی کم مانده بود به گریه بیافتیم. او می‌گوید این شخص به شعور آمریکا توهین کرده است، اینک ما مانده‌ایم و هزاران سوال بی‌جواب. به چه علت بین اوباما و کنگره اتفاق نظر وجود ندارد؟ و باز به چه علت به فردی اجازه می‌دهند در حالی که رئیس کشور مخالف است از او با احترام و تکریم در کنگره استقبال کنند؟ و باز به چه علت یک سخنران خارجی اجازه داشته باشد در کنگره به مصوبات همین کنگره ایراد بگیرد و بسیاری از همین نمایندگان ده‌ها بار به احترام او قیام کنند؟ و در خاتمه باید گفت شعبده‌بازی توأم با خفت برای شعبده‌باز پایان گرفت.