شهاب الدین/اهمیت آواخوانی در چیست؟ زمانی که با یک شعر روبه رو می‌شویم، بخش‌های مختلفی در بدن ما درگیر می‌شوند و مرتبا با ادای واژه‌ها تغییر موضع می‌دهند. زبان، جایگاه حنجره، وضعیت نرم کام، دهان، فک، لب‌ها، تارهای صوتی، عضلات تنفسی شکم و ... این که حقیقتا بتوان همه‌ی این پارامترها را سر جای خودش نگه داشت و به سیستمی واحد و یکپارچه تبدیل کرد به نظر می‌آید که شکستن شاخ غول است. ولی زمانی که شما یک آهنگ را بدون در نظرگرفتن شعر با آوا می‌خوانید چند اتفاق می‌افتد اول از همه اینکه قادر هستید آهنگ را با بهترین توانایی خود اجرا کنید و ذهنیت درمانده‌ای که تا به حال به دلیل یکسری کلمات بی رحم سرکوب کرده‌اید ارضا کنید و کمی در فراغ خیال، خوش بگذرانید در واقع برای اولین بار می‌توانید کمی بدون دردسر آواز بخوانید و این بسیار از لحاظ روانی کمک می‌کند تا به جلو حرکت کنید و فشار تمرین را احساس نکنید. مسئله مهم‌تر اینکه جای صدای صحیح را در بدنتان به تدریج پیدا می‌کنید و متوجه می‌شوید زمانی که با کلام می‌خوانید چیزهایی به هم می‌ریزد و به غلط منحرف می‌شوند. همین امر موجب می‌شود که معیاری دقیق برای سنجش خود در اجرای با کلام هم داشته باشید. حالا با چه واژه‌هایی می‌خواهیم آوا خوانی کنیم؟ به عنوان مثال "گاگ" یا "گوگ"هر کدام که راحت‌تر هستید را به جای هر هجا از شعرتان بگذارید و آوازتان را با آن بخوانید. در واقع کل متن کلام شما تبدیل به "گوگ "یا "گاگ" می‌شود. شاید خنده‌دار شود ولی حقیقتا به جهنم اسفل السافلین! چون "گاگ" یا "گوگ" می‌تواند کنترل بازدمی که در برخورد با کلام شعر شما مرتبا به هم می‌ریزد در اختیار شما قرار دهد. به نظر من در ابتدا با گوگ شروع کنید برای این منظور بهتر است لبانتان را هم کمی جلو بدهید تا هم لبخند داخلی داشته باشید تا هوا درون دهانتان بتواند بچرخد و هم حنجره‌‌تان کمی پایین بیاید ولی دقت کنید همان طور که بارها تاکید کرده‌ام به جایگاه "گ" توجه کنید هر حرفی در زبان ما یا با لب اجرا می‌شود یا با زبان بنابراین "گ" را فقط و فقط با زبان بدون اینکه گلوی‌تان را درگیر کنید اجرا کنید. دقیقا مانند"ک" و نوک زبان را پشت دندان‌های پایین قرار دهید و زبان را کف دهان بخوابانید و فقط با عقب زبان به نرمی "گ"را با ضربات عقب زبان ادا کنید اگر این چیزی را که می‌گویم درست اجرا کنید عاشق "گوگ" خواهید شد چون باورتان شود یا نه همین کلمه‌ی بی معنی می‌تواند شمارا به جاهای دست نیافتنی در آواز برساند و این کلمه هم در متد«برت منینگ» و هم «راجر لاو» و و...نقش مهمی را به عنوان ابزار تکنیک صداسازی بازی می‌کند. زمانی که کمی با "گوگ" آواخوانی کردید با گاگ کار کنید و از باز شدن دهانتان با صدای راحت و بلندتری که بیرون می‌آید خوش بگذرانید تنها مواظب گردی صدای‌تان باشید و "گاگ" را متمایل به "گوگ" بگویید به جایگاه حنجره‌تان توجه داشته باشید و از بالا رفتن آن آگاه باشید و در صورت لزوم آن را در فرم یوگی اجرا کنید به عضلات شکم‌تان در طول تمرین چه با "گوگ" و چه با "گاگ" دقت داشته باشید تا منقبض نشود به شکمی بودن تنفس و حرکت نکردن سینه و شانه‌هایتان در هنگام دم توجه داشته باشید زمانی که در آواخوانی با "گوگ" و "گاگ" آوازتان را صدایی گرد و پررنگ و سبک در برگرفت آواخوانی را با هجای" نا " شروع کنید و یا برای گردتر شدن صدا و راحت‌تر نگه داشتن هوا در درون دهان با هجای "نُ" . تنها توجه داشته باشید زمانی که با این دوستان آواخوانی می‌کنید ‌ایست رنگ صدایتان به پر رنگی و سبکی همان صدایی باشد که با "گوگ" یا "گاگ" آواخوانی می‌کردید در واقع معیار ما در آواخوانی همیشه صدایی است که از "گاگ" یا "گوگ" ایجاد می‌شود حال تمام آگاهی‌تان را در حین آواخوانی معطوف ملودی، کوک، کشش‌ها، آرامش بدن و جایگاه صدایتان بکنید و با خیال راحت می‌توانید تا مدتی از شر تنوع مصوت‌ها و حرکت‌های مخرب زبان در امان بمانید.