هر سال در فصل تابستان شاهدیم که در روزهای متمادی قطعی برق مقطعی به خصوص در کلان‌شهر مردم را آزار می‌دهد. عذاب تحمل گرما از یک طرف و آسیب‌های وارده به دستگاه‌های برقی منازل چون یخچال و تلویزیون و ابزار صوتی از طرف دیگر از مشکلاتی است که مردم باید آن را تحمل کنند و این داستانی است که همه ساله تکرار می‌شود. این را گفتم تا به مصاحبه‌های وزارت نیرو و وزارت نفت که گاه و بی‌گاه با تفاخر از صدور برق اضافی به خارج از کشور دم می‌زنند، به ویژه چندی قبل وزارت نفت سخن از فروش این انرژی به کشورهای همسایه گفته و در مقابل وزارت نیرو لب به اعتراض گشوده که صادرات برق باید زیر نظر وزارت نیرو باشد اینک ما مانده‌ایم و ده‌ها سوال. اگر کشور ما به حد خودکفایی در زمینه تولید برق رسیده است که حتی به کشورهای دیگر نیز برق صادر کند، پس چگونه است که هر سال و به ویژه در ایام تابستان با قطعی برق موجبات گرفتاری و مشکلات مردم را فراهم کنیم؟ یادش بخیر در گذشته و در میان بزرگ‌ترها وقتی به دوگانگی حرف و عمل می‌رسیدند، می‌گفتند: «دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را» و چه بجا و چه به موقع داستان این روزهای کلان‌شهرها و به ویژه تهران بزرگ را تداعی می‌کند. القصه در روزهای گذشته با افزایش گرمای هوا و به تبع آن افزایش پیک روزانه مصرف برق در برخی از کلان‌شهرهای کشور شاهد قطعی پراکنده برق بودیم، که به گفته برقی‌های وزارت نیرو پیش‌بینی پیک مصرف برق در سال جاری، 51هزار مگاوات است و این درحالی است که در روزهای گذشته با رسیدن مصرف برق در ساعات پیک روز به مرز 49هزار مگاوات قطعی‌های موردی برق در برخی کلان‌شهرهای کشور آغاز شده است. گزارش‌های مردمی و پیگیری‌ها حاکی از این است در هفته گذشته ساکنان برخی مناطق در شهرهای تهران، مشهد، اصفهان، بندرعباس، اهواز، بوشهر و کرمان قطعی‌های برق از چند دقیقه تا چند ساعت را تحمل کرده‌اند، اگر قطعی‌های برق برای اصفهان، تهران و مشهد خیلی آزاردهنده نباشد برای شهرهایی چون بندرعباس، بوشهر، اهواز و حتی کرمان، این مشکل خسارات جانی و مالی بسیاری وارد می‌کند. گرمای بالای 45درجه‌ای شهرها با آن آفتاب سوزنده و آن هم در ماه مبارک رمضان عنان و طاقت را از هر انسان سخت‌کوشی می‌برد، به نظر می‌رسد وزارت نیرو از ابزار وسایل مبارزه با این مشکل استفاده نکرده یا حتی تدبیر لازم را به خرج نداده است. از جمله کارهای پیشگیرانه تعطیلی کارخانجات و شرکت‌های بزرگ در ‌100روز تابستان و کاهش ساعات کار به خصوص در ماه مبارک رمضان، و حتی شروع به کار تعمیرات سالیانه بسیاری از شرکت‌ها که همه ساله باید صورت پذیرد در 3ماهه تابستان، قطع بسیاری از وسایل سرمایشی و پرمصرف انرژی در بین ساعات 12 تا 14 که اوج مصرف برق به واسطه استفاده از وسایل سرمایشی است و بالاخره برنامه‌ریزی دقیق برای رفع این مشکل سالیانه و عدم صدور برق به خارج از کشور در این سه ماهه، چه بسا جمع درآمدی که از این راه عاید اقتصاد کشور می‌شود بسیار کمتر از خساراتی است که به خانواده‌ها، کارخانجات و به خصوص مردم تهیدست وارد می‌شود که معمولا وسایل سرمایشی آنان از نمونه‌های ارزان قیمت و در نتیجه بی یا کم‌کیفیت تهیه شده است. امیدواریم در دولت تدبیر و امید و به خصوص وزیر محترم نیرو این مسأله با کار کارشناسانه و دقیق مورد ارزیابی قرار گرفته تا انشاءاله در سال‌های آینده با این مشکل روبه‌رو نشویم.