مثل این که احوالات کشورهای ثروتمند عربی بسیار ناخوش‌تر از دیگر کشورهای فقیر عرب است. ترس از آینده مبهم، نگرانی از ثروت‌های خدادادی، خوف از قدرت روزافزون ایران یا اراده سست آنان و سنگینی تاج و تخت بر سرهای نه چندان پرمغز آنان، هر چه که بوده و هر چه باشد شاید ایمان ضعیف این شاهان به پروردگار مهربان از مهم‌ترین عوامل تشتت رأی و روش ناموزون آنان باشد. بحث امروز ما پیرامون حضور نظامی ترکیه در کشورهای عربستان، قطر و انعقاد پیمان‌های تدافعی با کشورهای حاشیه خلیج‌فارس است اما نه همه آنان بلکه کشورهای ثروتمند عرب و این رویای دیرینه اردوغان برای تسلط به این منطقه و در نهایت تحقق رویای امپراطوری عثمانی که این بار قرار است از خلیج‌فارس شروع و شاید به شاخ افریقا منتهی شود، که البته زهی خیال باطل. به هر روی سفر اردوغان به این دو کشور و سپس آغاز مراودات سنگین بازرگانی و در نهایت حضور نظامیان ترک زبان به بهانه آموزش و آن گاه استقرار نیروهای ترک در خاک این دو کشور به همراه سربازان آمریکایی و به بهانه آموزش نیروهای ضد بشاراسد و سپس آزادسازی سوریه از دست اسد و داعش، که تمامی این‌ها فقط رویا و آرزوست و هرگز محقق نخواهد شد. به یقین قطر نگران توافق هسته‌ای ایران و آمریکاست و آغاز دور جدید همکاری ایران با امریکا و اروپا و آن‌گاه نفوذ بیشتر ایران در منطقه به همراه نقش فزاینده‌تری است که چین در منطقه خاورمیانه بر عهده گرفته است و از این رو به دنبال تقویت ظرفیت‌های نظامی است و همچنین قطر می‌تواند با اتحاد نظامی با ترکیه از اتکای دفاعی خود به آمریکا کاسته و برای مقابله با نفوذ ایران به شرکای دیگری چون ترکیه، چین و پاکستان تکیه کند. بعضی از مقامات ترکیه از خود سوال می‌کنند آیا قطر به آموزش نیروهایش توسط سربازان ترک نیاز دارد؟ و آیا حضور سال‌های متمادی آمریکا و شمار زیادی از مستشاران آن کشور در قطر و پیمان امنیتی و قطر به سردی گرائیده؟ و اصولاً چه کشوری قطر را تهدید می‌کند که علاوه بر آمریکا باید به ترکیه نیز تکیه کند یا این که هدف مشترک قطر، عربستان با آمریکا در مبارزه با اسد نیاز به ترکیه امروز دارد که به نظر می‌رسد در بسیاری از مواقع از مواضع داعش دفاع کرده است که به نوعی از سیاست دوگانه به نعل و به میخ در منطقه اشتغال دارد، آن هم اردوغانی که شکست در انتخابات اخیر رویاهای خود را حباب کرده و به هوا فرستاده است. همچنین به دنبال سفر اردوغان به ریاض و مذاکرات او با سلطان سلمان پادشاه عربستان فصل جدیدی از همکاری‌های امنیتی در سطحی گسترده بین ترکیه و عربستان آغاز گردید که البته موضوعی جدید نیست چون این مناسبات پس از پیروزی انقلاب اسلامی و ترس کشورهای عربی از اقتدار ایران آنان را به دامن بسیاری از کشورها انداخته بود. باید آرزو کنیم کشورهای مسلمان قبل از هر اتکایی تکیه به قدرت لایزال خدای مهربان داشته باشند و بس.