سهیل محمودی با بیان اینکه کتاب کاغذی، مبحث و موضوع جدی فرهنگ است؛ به خبرنگار ایلنا گفت: اگر کتاب‌های الکترونیک را برایم بفرستند نمی‌خوانم مگر اینکه کتاب کاغذی آن موجود نباشد. اگر قرار است کتاب بخوانیم؛ کتاب کاغذی می‌خوانیم. هنوز کتاب کاغذی جدی‌ترین و عمیق‌ترین بخش فرهنگی ماست.این شاعر در پاسخ به این سوال که کتاب الکترونیک با کتاب کاغذی چقدر در رقابت هستند؛ گفت: کتاب الکترونیک با کتاب کاغذی رقابت می‌کند اما باید دید این رقابت چگونه است و عمق آن تا چه حد است. باید بپذیریم که به‌طور طبیعی کتاب الکترونیکی گستره بیشتری دارد اما هنوز کتابخوان‌های جدی؛ کتاب کاغذی می‌خوانند. من از ۱۶سالگی دلم می‌خواست فرهنگ دهخدا را داشته باشم اما در آن سال‌ها نه پول خرید این کتاب و نه محل نگهداری آن را داشتم. امروز فضای نگهداری آن را و همچنین پول خریدش را دارم اما نخریدم و به جایش یک نرم‌افزار لغت نامه دهخدا را به قیمت ۱۵هزار تومان خریداری کردم و به آن مراجعه می‌کنم. او ادامه داد: لغت نامه دهخدا محل رجوع مستمر است بنابراین با این نرم‌افزار من کار‌هایم را با سرعت عمل بیشتری انجام می‌دهم. اما اگر بخواهم قرآن یا کتاب‌های دیگری را بخوانم؛ نمی‌توانم به نرم‌افزار رجوع کنم و در اینگونه موارد باید به سراغ کتاب کاغذی رفت. آن چیزی که به عنوان مبانی کار تحقیقی و مطالعاتی است؛ حتما با کتاب به معنای کاغذی آن صورت می‌گیرد. سهیل محمودی معتقد است: ما باید کارناوال‌های کتاب را در سراسر شهر راه‌اندازی کنیم. برای توسعه و گسترش فرهنگ نباید به همین روزهای نمایشگاه اکتفا کرد بلکه باید دست کم ماهی یکبار کارناوال کتاب برگزار کرد