این که امروز دو استان تقریبا محروم ایران جزو‌ گران‌ترین شهرهای ایران محسوب می‌شوند جای تأمل و بررسی موشکافانه دارد، یعنی از نظر گرانی کهگیلویه‌و‌بویراحمد و بوشهر به همراه تهران بزرگ، تهران پایتخت جزو شهرهای گران‌قیمت ایران و قم، لرستان و هرمزگان در شمار ارزان شهرهای ایران جای گرفته است. شاید برای بسیاری از مردم ایران باورکردنی نباشد که در کهگیلویه‌و‌بویراحمد و بوشهر هزینه خانوار تا به حدی بالا باشد که تامین هزینه خانوار سخت باشد. بر اساس آمار تائید شده توسط بانک مرکزی که مجموعه 31استان کشور را شامل شده، توزیع فراوانی همه استان‌ها را در برمی‌گیرد. در اینجا یادآور می‌شود شاخص نام‌آشنای «نرخ رشد تورم» در طول سی و چند سال گذشته با معیشت و هزینه‌های اقتصادی تک‌تک خانوارهای ایرانی به قدری عجین و همراه بوده که در حال حاضر تصور گذران یک دوره زمانی مثلا یک‌ساله بدون حضور «شاخص تورم» و رویداد گرانی برای ما ایرانیان بسیار دشوار خواهد بود. پاره‌ای از اوقات کاهش نرخ تورم یا ثابت بودن نرخ تورم در پاره‌ای از مردم به اشتباه تعبیر و تفسیر می‌شود. این قبیل از مردم کاهش تورم را به معنی متوقف شدن خط سبز گرانی‌ها و ارزان‌تر شدن کالاها و خدمات مصرفی مردم می‌دانند، حال آن که بیانگر آن است که از سرعت رشد نرخ تورم کاسته شده و روند گرانی‌ها با سرعتی کمتر ادامه خواهد داشت. آن چه که مسلم است با وجود اعلام یک نرخ واحد و میانگین در هر دوره زمانی برای نوسانات شاخص تورم در کل کشور، شکی نیست که شاخص مورد نظر در هر یک از شهرهای کشور متفاوت از یکدیگر بوده و حتی شاید در هیچ دو شهری یکسان نباشد. آن چه که مسلم است بر اساس این پژوهش هزینه یک سال زندگی در استان قم 4/84میلیون ریال و در استان لرستان 8/85میلیون ریال و در استان هرمزگان ‌1/86میلیون ریال برآورده شده است. نتیجه دیگری که از این پروژه تحقیقاتی گرفته شده تفاوت آشکار بین 31 استان کشور است. مثلا در دو استان اردبیل و فارس میانگین هزینه زندگی معادل 117میلیون ریال و در استان‌های خراسان‌جنوبی و سمنان 109میلیون ریال و در دو منطقه قزوین و کرمان به یک اندازه و معادل 119میلیون ریال به دست آمده است. بعضی بر این باورند که برای جلوگیری از تورم نخست باید بانک مرکزی یک سیستم یکسان را برای پول کشور اعمال نماید به خصوص میزان سود سپرده‌گذاران با بهره بانکی که در اختیار مردم و تولیدی‌ها گذاشته می‌شود از یک تناسب برخوردار باشد نه مانند وضعیت کنونی بانک‌ها که به سپرده مردم 22درصد بهره می‌دهد اما بهره‌ای که خود از مردم در قبال اعطای وام می‌گیرد بعضی وقت‌ها به حدود 28 تا 30درصد می‌رسد که این وضعیت خود باعث افزایش نرخ تورم و همچنین افزایش سرانه هزینه خانوار می‌گردد.