یکی از پدیده‌های منفی در زندگی امروزه مسأله طلاق یا گسستن نظام خانواده است. ازدواج به عنوان یک پدیده مثبت در زندگی اجتماعی و به صورت ایجاد روابط عاطفی، عشقی بین دو جنس مخالف صورت می‌گیرد. در دین مبین ما برای چنین پیوندی بسیار سفارش شده است. در روند ‌50ساله کشور ما مشخص می‌شود که روند طلاق همواره در جامعه رو به رشد بوده ولی در چند سال اخیر این پدیده افزایش چشمگیری داشته به طوری که این نسبت پنج به یک شده؛ یعنی از هر پنج ازدواج یک مورد آن به طلاق منتهی می‌شود که در جامعه دینی، احساسی و عاطفی ما یک ضعف به شمار می‌رود. وقتی به آمارهای منتشره از نهادهای رسمی کشور از جمله سازمان ثبت‌احوال کشور توجه می‌کنیم حقایق بسیاری فاش می‌شود که لزوم همکاری و برنامه‌ریزی بسیاری را برای متولیان جامعه طلب می‌کند. اولا در کلان‌شهرها مشخص شده است که پیوندهای زناشویی از استحکام کمتری در قیاس با شهرهای کوچک‌تر برخوردارند. از جمله میانگین کلی در سطح کشور یک مورد طلاق در برابر 5مورد ازدواج گزارش شده ولی در کلان‌شهر تهران از هر 4مورد ازدواج یک مورد آن منتهی به جدایی می‌شود. در استان سیستان‌وبلوچستان معمولا ازدواج از ثبات بیشتری برخوردار بوده است تا جایی که در بعضی از شهرهای آن این نسبت یک به ده خواهد بود که می‌توان نتیجه گرفت در بافت‌های کوچک شهری، احساس، عواطف و پای‌بندی به اصول و سنت‌ها بیشتر از جوامع بزرگ‌تر شهری است. اگر به آمار طلاق‌ها نه از جنبه شهری بلکه از نظر سنتی دقت شود، با در نظر گرفتن کاهش مدت زمان زندگی مشترک زوجین که در گذشته در 5سال اول زندگی بیشتر از هر زمانی بود، در دو سال اخیر این مدت به 2سال کاهش یافته و حتی طلاق هنگام عقد نیز در حال رواج است، که از آن باید به عنوان یک پدیده مذموم یاد کرد که با سنت‌ها و باورهای ما به هیچ وجه همخوانی نداشته و ندارد. درحال حاضر زنان جوان کشور با مسأله طلاق درگیر شده و این موضوع باعث تشدید آسیب‌های احتمالی آنان می‌شود. از آنجایی که این زنان نیروی انسانی کشور بوده و در چرخه انسانی می‌توانند بسیار مؤثر باشند درگیری آنان با طلاق و به تبع آن سایر آسیب‌های اجتماعی، آنان را از مسیر توسعه کنار زده و همچنین باعث کاهش قدرت آنان می‌شود. به علاوه در جامعه ما به یک زن مطلقه به آسانی برچسب‌های اجتماعی متعددی می‌زنند که با تحقیرات متعدد اجتماعی روبه‌رو خواهد شد. در اینجا باید یادآور شویم به علت نرخ بالای طلاق در حال حاضر قبح طلاق کمتر شده تا جایی که متأسفانه شنیده شده است که اخیرا حتی جشن طلاق هم برپا می‌کنند که چنین پدیده‌ای شاید در جوامع اروپایی و جوامع بی‌بندوبار هم مشاهده نشده است. به نظر کارشناسان مسایل اجتماعی برای کاهش طلاق و مبارزه با آن باید متوسل به پیشگیری به عنوان اولین راه‌حل مقابله با طلاق شد که یکی از راه‌های آن آموزش از دوران کودکی است و سپس تعمیم آن به خانواده‌ها و برای نمونه ارتباطات فردی، مهارت‌های عام و خاص زندگی، مهارت‌های همسرداری، روابط زناشویی، فرزندپروری، روانشناسی جنس مخالف باید از اوان کودکی مورد توجه قرار گرفته، به مردم آموزش داده شود و در نهایت مسأله بسیار مهم چشم و هم‌چشمی و حسادت از فرهنگ عمومی جامعه ما حذف شود.