امروز چاره‌ای نداریم، جز آن که بشر را دوباره تعریف و بازتولید کنیم. هر چند تغییر باورها و عقاید یک انسان کار دشواری است. اما برای رسیدن به شرایط مطلوب نیازمند این بازتولید هستم. در مورد شرایط سخت تغییر انسان، "لیشتن برگ" می‌گوید: در منش هر کسی چیزی هست که نمی‌توان آن را عوض کرد؛ این استخوان‌بندی منش اوست. سعی در عوض کردن آن مثل سعی در تعلیم بره برای کشیدن ارابه است. اما واقعیت این است تهاجم انسان به خود، دیگران و طبیعت باعت شده که الزام ایجاد این تغییر احساس شود. عده زیادی از مردم هر روز از پله‌های عمومی سطح شهر بالا و پایین می‌روند، اما کمتر کسی به صداها، چشم‌ها و دست‌های نیازمند توجه دارد. در گذشته گفته می‌شد که هیچ چیز به اندازه زندگی در زیر یک سقف آدم‌ها را نسبت به یکدیگر بی‌اعتنا نمی‌کند، اما امروز این بی‌اعتنایی در زیر سقف آسمان هم به وقوع پیوسته است. شاید وقت آن رسیده که به انسان گوشزد کنیم که برای تغییر شرایط خود، نیاز به بازتعریف صمیمیت دارد. یکی از تفریحات کودکان و نوجوانان بازی‌هایی است که در موبایل‌ها و کامپیوترها وجود دارد. بخشی از این بازی‌ها در پی سرگرم‌سازی و تفریح کودکان و نوجوانان طراحی شده است. اما بخشی از آنها مثل بازی پو (POU) هدف ایجاد برقراری ارتباط با یک موجود را نشان می‌دهد. موجودی که نیاز به توجه و ابراز محبت از سوی شما دارد. بازی‌هایی مثل پو(POU) فرد را ملزم می‌کند که هر روز به ملاقات دوست و همراه خود برود. با این کار فرد می‌آموزد که موجودات به ما نیاز دارند و به تعبیر زیباتر هر انسانی برای انسان دیگر آفریده شده است. آن چه نسل امروز به آن نیازمند است، بیان متفاوتی از عشق است. در قرن بیستم هر چند عشق نیز از قرون گذشته احیا شد، اما زمینه‌های تخریب واقعیت عشق نیز پدید آمد. بر این مبنا نگاه خلاقانه به عشق داشتن، درک متفاوتی از روابط انسانی ایجاد خواهد کرد. در حال حاضر خصائل بسیار متعالی انسانی، باعث دور شدن ما از زندگی در بستر مدرنیته شده است. شاید زمان آن رسیده که بین پول‌زدگی و عشق‌وارگی تعادل جدیدی ایجاد شود. باید در مترو، اتوبوس، فروشگاه‌ها، سینما، بیمارستان‌ها، صدای انسان‌ها شنیده شود. دست شستن از توجه به دیگری بزرگترین بلای قرن است. برای رهایی از آن باید به عشق روی آوریم، آن هم تغییری نو از آن که زندگی را از یک شرایط طاقت‌فرسا، به شرایطی انسانی‌تر و جذاب‌تر مبدل خواهد کرد.