در جشنواره قصه‌گویی، قصه‌گویان خارجی بر لزوم استفاده از متون کهن برای قصه‌گویی تأکید کردند. به گزارش ایسنا، در نشست "استفاده از متون کهن در قصه‌گویی" که با مدیریت علی خانجانی - مسئول مرکز پژوهش و ترویج قصه‌های ایرانی - در هفدهمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در کرمانشاه برگزار شد، «کریستین پدمونتی»، قصه‌گوی آمریکایی با تأکید بر اینکه داستان‌های قدیمی ارزش زیادی دارند، گفت: داستان‌های قدیمی زیربنای همه چیز هستند. فکر می‌کنم باید ترکیبی از داستان‌های سنتی در جهان مدرن داشته باشیم. این داستان‌ها به ما کمک می‌کنند همدیگر را بهتر بفهمیم و پلی برای ارتباط برقرار کردنِ بهتر هستند. «پتی وارناک» از کانادا هم معتقد بود: داستان‌هایی که تا به امروز ماندگار بوده‌اند حرفی برای گفتن داشته‌اند و در نتیجه در روزگار امروز کارایی دارند. «خولین اندرسون» از کلمبیا درباره استفاده از داستان‌های کهن اظهار کرد: این داستان‌ها باعث می‌شوند تا یادمان بیاید که به کجا آمده‌ایم و در نهایت باعث ارتباط بهتر می‌شوند.«دیالما مادلارمنس» از فیلیپین گفت: هیچ داستان جدیدی نمی‌تواند باشد اگر داستان قدیمی‌ای نباشد و عقبه‌ای وجود نداشته باشد. او در ادامه سه فاکتور را برای نو کردن داستان‌های قدیمی برشمرد؛ یکی قصه‌گو که داستان را خوب بداند، دیگر مخاطب که ممکن است اگر داستان با او متناسب نباشد آن را نفهمد و سوم زمان‌شناسی که باید زبان و زمانه بچه‌ها را شناخت با توجه به اینکه بچه‌های امروز با تکنولوژی ارتباط زیادی دارند.