در روزگاران گذشته و زمانی که طلای سفید یا پنبه در مقام دومین قلم از صادرات ایران پس از نفت منبع مهمی از درآمدزایی محسوب می‌شد و بخش اعظمی از بودجه کشور را بر دوش می‌کشید، صنایع وابسته آن چون پوشاک رونق خوبی داشت و در عصری که علی‌رغم وفور منسوجات خارجی در بازار ایران حدود ‌50درصد از پوشاک مصرفی را منسوجات وطنی عهده‌دار بودند، به مرور با کیفیت بالای منسوجات داخلی چون مقدم، مرینوس و تاج رفته‌رفته عنان بازار داخلی را از خارجی گرفتند. صدها کارخانه وطنی با ایجاد هزاران شغل نقش مهمی در اقتصاد کشور داشتند ولی به مرور ورود منسوجات ارزان‌قیمت و بی‌کیفیت چینی مقدمات کسادی پوشاک داخلی و در نهایت تعطیلی کارخانجات مهمی چون ری و ممتاز را فراهم نموده به نحوی که هم‌اکنون کارخانجات داخلی تنها یک‌پنجم مصرف داخلی را تامین می‌کنند و در زمینه پنبه که مایه و خمیره اصلی پوشاک را تشکیل می‌دهد و روزی از اقلام صادراتی بود اینک از واردکنندگان آن هستیم. این که در بازار 2100میلیاردی پوشاک جهانی جایی برای ما وجود ندارد جای بحث و تعمق بسیار دارد، در این حالت باید دولت بپذیرد که وظیفه حمایت از بازار پوشاک داخل اصلی انکارناپذیر است که از هر نظر می‌تواند به اقتصاد کشور رونق دهد. از دیگر عواملی که می‌تواند موجب رونق تولیدکنندگان داخلی شود، برپایی نمایشگاه‌های متعدد از جمله نمایشگاه‌های فصلی، عید نوروز و نظایر آن است که خوشبختانه با همت دولت در چند روز آینده قرار است نمایشگاه مشترک ایران و ترکیه در تهران تشکیل شود که اگر چه به ظاهر پسندیده و نیکو به حساب می‌آید اما در باطن و با توجه به رکود بازار شب عید برای کشور ما نمی‌تواند مثبت باشد چرا که در این نمایشگاه کشور ترکیه با داشتن برندهای معروف در دنیا؛ همزمانی این نمایشگاه نمی‌تواند رونق منسوجات ایران را به دنبال داشته باشد که این امر باعث دلخوری بسیاری از تولیدکنندگان داخلی شده است. کاش این همزمانی در فصل دیگری از سال صورت می‌گرفت نه در آستانه نوروز و خریدهای شب عید که شاید تضعیف فروش محصولات کشور را در پی داشته باشد. در این مورد رئیس اتحادیه پوشاک با اصل برگزاری نمایشگاه پوشاک ترکیه در ایران مخالف است، نه تنها به همزمانی برپایی این نمایشگاه، وی معتقد است برگزاری نمایشگاه پوشاک ترکیه در ایران به تولید پوشاک کشور لطمات جدی و جبران‌ناپذیری وارد می‌کند زیرا صنعت پوشاک ایران تلاش کرده تا از شرایط بحرانی و تبعات نوسان ارز خود را خارج کند، زیرا پوشاک ایران و به طور کلی واحدهای تولیدی پوشاک ایران از تحریم‌ها، نبود حمایت‌ها و نوسان ارز آسیب‌های زیادی دیده‌اند. خوشبختانه در یک‌ساله اخیر و با همت وزرای دولت تدبیر و امید حمایت از تولیدکنندگان پوشاک آغاز شده و به صورت جدی ادامه دارد که نوید روزهای خوش گذشته را می‌دهد و لذا اصولی نیست در این برهه نهال‌های نوپای پوشاک کشور را با غول‌های پوشاک ترکیه وارد عرصه رقابت کنیم، گو این که درست نیست ما در کشور را به روی واردات کالا ببندیم، البته نباید از یاد برد که برخی از تولیدکنندگان پوشاک ایرانی دارای بهترین و کیفی‌ترین تولیدات هستند و به راحتی می‌توانند با ترک‌ها و منسوجات چینی رقابت کنند. در پایان امیدواریم تصمیم‌گیران صنعت نساجی برای توسعه مناسب صنعت پوشاک و مدرن کردن آن و ایجاد برندهای معتبر و موفق در سطح منطقه از هیچ کوششی فروگذار نکنند، با امید و آرزوی بهبودی صنعت پوشاک کشور موفقیت این صنف زحمت‌کش را از خداوند متعال خواهانیم.