مهرداد ناظری/

یکی از ویژگی‌های فرد عاشق خودبازبینی مداوم است. این گفتار بدان معنی است که هر فرد در هر یک از مراحل زندگی خود نیاز به خودشناسی و تعمق و تأمل در وجود خود دارد. اگر فردی در مسیر خودشکوفایی حرکت می‌کند این هرگز به معنای تضمین یک آینده موفق و خوشبخت نیست چه بسا که فرد موفق با یک مشکل در مسیر انحطاط قرار گیرد. لذا با توجه به این که انسان همواره امکان خطا و یا اشتباه در او وجود دارد باید مداوم شخصیت خود را مورد بازبینی قرار دهد. لذا انسان عاشق نباید قدرت انتقاد را از خود سلب کرده و توانایی و امکان تغییر را برای خود با محدودیت ایجاد کند. یک شخصیت سالم عاشق، شخصیتی است که از خود رضایت دارد و این امکان را دارد که در صلح و صفا و آرامش با سایر افراد ارتباط برقرار کند. انسان عاشق در برابر مشکلات بردبار است و با صبر و تحمل مشکلات را به بهترین شیوه مدیریت می‌کند. اما همان طور که در مقالات قبلی گفته شد برخی از مدل‌های شخصیتی نابهنجار قدرت عشق‌ورزی را از دست می‌دهند. یکی دیگر از شخصیت‌هایی که در تقابل با شخصیت سالم عاشق قرار دارد شخصیت‌هایی ماکیاولیستی است. ماکیاول فیلسوف ایتالیایی است که معتقد است که انسان برای رسیدن به اهداف خود باید هر کاری را انجام دهد یعنی اگر لازم باشد انسان باید دروغ بگوید، دیگران را فریب دهد و با بی‌رحمی هم رقبا را از میدان بیرون کند. شخصیت‌های ماکیاولی موجوداتی فرصت طلب و سودجو هستند. آنها همه چیز را به نفع خود می‌خواهند و برای رسیدن به اهداف به هر عملی دست می‌زنند. شخصیت ماکیاولی شخصیتی ضدعشق است. او نمی‌تواند انسان‌ها را دوست داشته باشد و حتی اگر در یک رابطه‌ی عاشقانه وارد شود این امکان وجود دارد که معشوق خود را فریب داده و حتی در گفتن «دوستت دارم» دچار ریا و تزویر شود. تجربه نشان داده افرادی با چنین ویژگی در روابط عاشقانه در نهایت فاجعه‌آفرین می‌شوند. آنها معشوق خود را فریب می‌دهند و از آنها به عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف خود استفاده می‌کنند. اما باید دانست که یک شخصیت عاشق سالم هرگز وارد چنین فضاهایی نشده، روحیه انسان دوستی داشته و قدرت مسئولیت‌پذیری بالایی نسبت به خود و دیگران دارد. نکته مهم این است که در شکل‌گیری شخصیت‌های ماکیاولیستی، فرهنگ ناسالم و نابهنجار یک جامعه بسیار موثر است، اگر فرهنگی باورهای ناسالم را و روحیه‌ی خودخواهی و خودپرستی را در جامعه تقویت کند این امکان وجود دارد که مردم در سایه این فرهنگ روحیه‌ی خودپرستی و دیگران را فدای خود کردن را یاد بگیرند. لذا شکل‌گیری معیارهای رفتار درست و غلط از آبشخور فرهنگی نشأت می‌گیرد که سرشار از سنگ‌فکری‌ها و تعصبات است. اما یک فرهنگ سالم در برابر شکل‌گیری فرهنگ ماکیاولیستی مقاومت می‌کند. عشق توان رشد روحی و مادی مناسبی به عاشق و معشوق می‌دهد. انسان عاشق انسانی است که در فضا و گفتمان صداقت، تعهد و آزادی زندگی می‌کند و به دیگران نیز سود می‌رساند.