در تمام جهان شاخص‌هایی وجود دارد که مورد قبول تمامی جوامع است. از جمله اینکه، بر اساس شاخص‌های موجود در جوامعی که از یک اقتصاد سالم و رو به رشد برخوردار است به همان نسبت از شمار بیکاران کاسته شده یا به عبارت کلی‌تر رشد اقتصادی با ایجاد اشتغال همراه می‌باشد. کشور ما هم جدا از این قاعده نبوده و در صورت ارایه آمارهای صحیح توسط سازمان‌های مورد تایید کشور این دو مقوله نسبت مستقیم با همدیگر دارند و هر جا که اقتصاد رشد داشته به همان میزان کار ایجاد شده است. دولت می‌گوید اقتصاد ایران ‌4/4درصد رشد کرده و هر یک درصد رشد، معادل ‌100هزار شغل است. اما مرکز آمار ایران اعلام می‌کند در فاصله تابستان تا پایان امسال 263هزار نفر بر تعداد بیکاران کشور اضافه شده است. این آمارهایی که در این چند مدت دولت تدبیر و امید اعلام کرده است و به دفاع از آن پرداخته در مقابلش منتقدانی قرار دارند که مدعی هستند چون اقتصاد راکد و غیرفعال است چگونه ممکن است در یک دوره کوتاه به یک رشد چند درصدی برسد آن هم با وجود این همه وارداتی که ایران داشته است، به علاوه دولت در دوره‌ای که مدعی رشد اقتصادی بوده است چه مشخصه‌ای را برای رشد کسب‌وکار ایجاد کرده است. آیا جلوی ورود محصولات بی‌کیفیت و فراوان چینی و... را گرفته است که موجب رشد و فعالیت دوباره کارخانجات و تولیدات وطنی شده است؟ آیا بنگاه‌ها مورد حمایت قرار گرفته‌اند؟ آیا بانک‌ها از طریق سرمایه‌گذاری به چرخ‌های تولیدی کمک کرده‌اند که در این صورت اشتغال ایجاد شده باشد؟ و در نهایت آیا سرمایه‌گذاری جدیدی را دولت ایجاد کرده است؟ این سوالات و بسیاری سوالات دیگر بر ابهام موجود افزوده است چون مردم آگاه بودند در دولت قبلی آن قدر از اقتصاد و شکوفایی آن صحبت می‌شد که گویی جزو کشورهای پیشرفته دنیا در زمینه توسعه و شکوفایی اقتصادی قرار گرفته‌ایم. لذا به علت ارایه آمارهای بدون مستند مردم حق دارند اعتماد چندانی به آمارهای ارایه شده نداشته باشند، به خصوص این که کارشناسان اقتصادی بر این باورند که هر گونه رشد اقتصادی باید خروجی‌های مشخص و قابل اندازه‌گیری داشته باشد که یکی از این مقوله‌ها کاهش نرخ بیکاری و ایجاد فرصت‌های جدید شغلی در بازار کار است. از طرفی کارشناسان اقتصادی شاغل در دولت تدبیر و امید معتقدند نرخ بیکاری تک‌رقمی اعلام شده در تابستان امسال کاملا صحیح بوده اما تاثیر رشد اقتصادی در بازار کار به سرعت اتفاق نمی‌افتد و مردم باید منتظر باشند تا به زودی تاثیر رشد اقتصادی در اشتغال نمایان شود. در حالت فعلی و با یک توجه نه چندان عمیق در وضعیت فعلی آنقدر که اقتصاد ایران شغل از دست می‌دهد اشتغال ایجاد نمی‌کند که با توجه به تقاضای زیاد کار در بازار و عرضه کمتر شغل یک فاصله عمیق بین کار و بیکاری به وجود آمده است.