یکی از موضوعاتی که هنوز در کشور حل نشده و هر روز در لباس نو جایگزین قبای دوخته شده و برتن رفته ورزش ما می‌شود مسأله اشتغال یا چند شغله‌های ورزش ماست که قصه صد ساله دارد؛ گویی باید همچنان ضرب‌المثل «یک بام و دو هوا» در فرهنگ ما و به ویژه در ورزش عینیت داشته باشد، بیچاره ورزش ما که با اینکه به مرتبه وزارت هم رسیده از بودجه دولت ارتزاق می‌کند و هنوز شغل دوست دوم به حساب می‌آید. موضوع دوشغله یا چندپیشگی رؤسای فدراسیون‌های ورزشی از موضوعات تلخی است که سال‌ها گریبان ورزش کشور را گرفته و بنا نیست به این زودی‌ها دست از سر ورزش بردارد. آنچه امروز مورد بحث است همان ضرب‌المثل قدیمی «یک بام و دو هوا» است و تعبیر و تفاسیر لحظه‌ای از قوانین کشور در این امر مهم و شاید حیاتی باشد که هر کس بنا به تعبیرش با آن برخورد می‌کند. از جمله در ده ماهه اخیر و بر سر انتخاب رؤسای فدراسیون‌های ورزشی اشکالات بسیار ملموس در این حوزه صورت گرفته است. برای انتخاب کمیته ملی المپیک و آن جایی که قرار بود افشارزاده کاندیدا پست دبیرکلی این کمیته شود از تفسیر بازنشسته و شغل دوم مدد گرفتند و او را اجازه حضور ندادند. یا در مورد بعضی از فدراسیون‌ها ازجمله قایقرانی همین بهانه کافی بود تا از حضور یکی از دو کاندیدای احراز پست رئیس فدراسیونی جلوگیری شود. از قضا پاره‌ای اوقات به نمایندگان مجلس شورای اسلامی و شورای اسلامی شهر به بهانه داشتن پست و مقام برای حضور در فدراسیون‌ها یا ارگان‌های ورزشی اجازه احراز پست ورزشی نمی‌دهند که نمونه عینی آن انتخاب رئیس فدراسیون قایقرانی است که با آرای بالا و نزدیک به اکثریت مطلق به ریاست فدراسیون برگزیده می‌شود ولی چون عضو شورای اسلامی شهر تهران هم می‌باشد ریاست او را بر این فدراسیون منوط به استعفاء از شورای اسلامی شهر تهران می‌کنند اما در همین مورد، رئیس فدراسیون وزنه‌برداری که او هم عضو شورای اسلامی شهر تهران است، وقتی در مجمع انتخاباتی این فدراسیون که مستقیماً مانند بقیه انتخابات فدراسیون‌ها زیرنظر و اجازه وزارت ورزش صورت گرفته و با اکثریت آراء اعضاء مجمع، رأی کافی احراز پست ریاست فدراسیون را کسب می‌کند، اجازه دارد در هر دو پست یعنی عضویت در شورای اسلامی شهر و ریاست فدراسیون وزنه‌برداری انجام وظیفه کند؛ یعنی همان یک بام و دو هوا. و باز هم مثالی دیگر، شخص دیگری که او هم عضو شورای اسلامی شهر تهران است کاندیدای ریاست فدراسیون تکواندو می‌شود که وزارت ورزش به استناد دو شغله بودن او را رد صلاحیت می‌کند و این در حالی است که وی به واسطه سوابق متعدد در رشته تکواندو می‌توانست در این ورزش منشاء اثر باشد. به هر حال چون نمایندگی مجلس و عضویت در شورای اسلامی شهر هر کدام شغلی مجزا محسوب می‌شود و یک نفر نمی‌تواند از بودجه کشور در دو مرحله حقوق بگیرد، اگر کسانی از دو محل دولتی دریافت حقوق می‌کنند باید از کار آنان جلوگیری کرد، به خصوص این که کار فدراسیون‌های ورزشی به خصوص در ابعاد قهرمانی آن قدر زیاد است که نمی‌تواند در جای دیگر هم مشغول باشد. به امید آن روز.