این روزها اتحاد آمریکا و عربستان در برابر کشورهای نفت‌خیز و به خصوص اعضاء اوپک بر هیچ کس پوشیده نیست. اتحادی نامیمون از جنس سرمایه‌داری با خصوصیت اطاعت محض نوکر و سرسپرده به اربابش و اینست یک تبانی که کم‌کم تار‌و‌پود بسیاری از کشورهای ثروتمند دنیا و به ویژه خاورمیانه را دستخوش ناامنی و حتی ویرانی اقتصادی می‌کند. داستان از اجلاس اخیر کشورهای نفتی(اوپک) جنبه رسمی گرفت و طبل رسوایی این هماهنگی ابرقدرت آمریکا و کشور ثروتمند عربستان سعودی برملا شد و در جایی که اعضای اوپک خواستار تقلیل صادرات نفتی شدند عربستان به هیچ وجه حاضر به تمکین از سایر کشورهای عضو اوپک نشد و در نتیجه تولید روزانه در سقف‌30میلیون بشکه ثابت ماند و حال آنکه بر اساس حدس و گمان روزانه حدود 900 تا 1میلیون بشکه نیز خارج از سقف تعیین شده توسط بعضی از اعضاء به صورت آزاد فروخته می‌شود. بنابراین در یک چنین بازار آشفته، تبانی این دو کشور در راستای عرضه بیش از تقاضای بازار از طرفی مقابله مستقیم با روسیه و ایران خواهد بود و از طرف دیگر افت بیشتر قیمت فروش نفت را برای اعضاء در بر خواهد داشت و این افت قیمت‌ها که در 5سال اخیر بی‌سابقه بوده است همچنان بازار را در التهاب نگه می‌دارد. چه بسا بر طبق پاره‌ای پیش‌فرضی‌ها و اظهارنظرهای چند روزه اخیر ممکن است حتی نفت به هر بشکه‌ای ‌40دلار نیز برسد که در این وضعیت بسیاری از کشورهای عضو اوپک حتی تا آستانه ورشکستگی پیش خواهند رفت و این حالت یعنی رکود و پس‌رفت امور این کشورها. علاوه بر این‌ها تا امروز قیمت‌های فروش نفت ‌37درصد تنزل کرده است. در این میان روسیه به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت جهان دیگر نمی‌تواند برای نجات اقتصاد زخم‌خورده از تحریم‌های اروپا و امریکا به همان درآمدهای نفتی اتکاء کند. کشور ما نیز که تحت تحریم‌های مشابهی قرار دارد مجبور است یارانه‌هایی که به نوعی عایقی برای جمعیت روبه رشد به حساب می‌آید را تقلیل دهد، نیجریه که در حال مبارزه با گروه شورشی بوکوحرام روزهای سختی را می‌گذراند نیز حال خوشی ندارد و اما کشور ونزوئلا که به واسطه شکست سیاست‌های اقتصادی و سیاسی خود فلج شده نیز در میان بازندگان تصمیم اخیر اعضاء اوپک قرار دارند. بنابراین در ظاهر، عربستان، آمریکا، کویت، قطر و امارات متحده‌عربی در یک جبهه قرار داشته و به خیال خام خود به تبعیت از آمریکا می‌توانند ایران را در فشار قرار دهند.