در سال‌های بسیار دور گذشته ملاک خوب بودن، سالم بودن و سر به راه بودن، فقط گوشه‌گیری، آرامش سر‌به‌زیری، عدم تحرک و درس‌خوانی بود و معمولا خانواده‌هایی که چنین فرزندانی را به اجتماع تحویل می‌دادند به عنوان الگو معرفی می‌شدند. به مرور و به خصوص از اواخر قرن بیستم تحول و دگرگونی بی‌سابقه‌ای در جهان روی داد، دنیای صنعتی انقلابی عظیم در مراودات روزمره ایجاد کرد، مدیریت و رهبری از نوع موروثی به نوع خلاق، کلاسیک و علمی تبدیل شد و بسیاری از باورهای گذشته به صندوق بایگانی زمان سپرده شد. امروزه دنیا با سرمایه‌گذاری‌های هنگفت سعی در شادکامی مردم دارد. امروزه علمای جامعه‌شناس با مطالعاتی که در زمینه آسیب‌شناسی افراد داشته‌اند، دریافته‌اند که بسیاری از مردم به خصوص در جهان سوم از افسردگی و گوشه‌گیری در رنج هستند و بسیاری از آنان از اجتماع و زندگی دسته‌جمعی گریزان هستند. خوشبختانه با شروع قرن بیست‌و‌یکم یعنی از حدود 15سال پیش توجه عمیقی به آمارگیری و شناخت نمودارها شده و بسیاری از فرضیه‌ها به کمک نظرسنجی به اثبات رسیده است تا جایی که بسیاری از بیماری‌ها را شاد درمانی می‌کنند. در این زمینه اگر بپذیریم که قسمت اعظمی از بیماری‌های جسمی در اثر عدم تعادل روانی ایجاد می‌شود شادی نقش انکارناپذیری در زندگی امروزه دارد. اینک بدون آن که شادی را از دریچه‌های مختلف مورد بررسی قرار دهیم به یک نمونه مهم آمارگیری استناد کرده که شادی و نشادی را در کشور عزیزمان ایران ترسیم کرده، مشخص می‌کند مردم با توجه به سکونت شاد هستند یا ناشاد و از آنجا که شادکامی بخش مهمی از کیفیت زندگی و بالاترین ثروت انسانی است و با مؤلفه‌های مهم سلامت، بستگی کامل دارد به نمونه آماری ذیل توجه می‌کنیم. 3/29درصد از افراد 18 تا 65ساله ایرانی از سطح متوسطی در شادکامی برخوردارند، 4/35درصد شادکامی خود را کم توصیف کرده‌اند و تنها 3درصد خود را از نظر شادکامی خوب می‌دانند. این آمار با توجه به اینکه در کل ایران 5 استان افراد شاداب زیاد هستند و پس از آن افراد در رده‌های شاداب، شاداب متوسط و شاداب ضعیف و ناشاد هستند، در میان 30استان کشور استان زنجان با 3/69درصد شادکامی به عنوان شادترین استان‌ کشور است و یزد با 3/12درصد به عنوان ضعیف‌ترین سطح شادکامی کشور مشخص شده است. همچنین استان‌های بوشهر، هرمزگان، گلستان و کردستان نیز جزو استان‌های شادکام کشور هستند و بالاخره مشخص شده است که افراد تحصیلکرده شاداب‌تر از کم‌سوادان یا بی‌سوادان هستند و همچنین مشخص شده است شادابی به ثروت بستگی کمتری دارد چرا که استان‌های بوشهر، هرمزگان، گلستان و کردستان پس از زنجان از استان‌های شاداب‌ کشور هستند.