در روزگار ما که سیاستمداران هر روز را در لباسی می‌گذرانند و به اصطلاح چون بوقلمون رنگ به رنگ می‌شوند، پاره‌ای از اوقات این تنوع برای آنان به ساعت تقلیل پیدا می‌کند، از جمله کهنه سیاستمدار ترکیه آقای اردوغان یا اردوگان یا همان اردوان خودمان است که رفته‌رفته بسان پادشاهان حکومتش دائمی و شاید هم موروثی شود! ایشان یک روز را در لباس رئیس‌جمهوری و زمانی را در در لباس نخست‌وزیری و ریاست حزب یا همه‌کاره ترکیه گذراند با رویاهای دور و درازی چون امپراطوری عثمانی. به هر روی او مدلی از اسلام به اصطلاح پیشرفته را مدت زمانی در ترکیه مطرح می‌کند و آن قدر مورد توجه قرار می‌گیرد که اکثریت ملت ترک او را رهبر بلامنازع می‌پندارند. این پشتیبانی از او مردی قدرتمند می‌سازد که یک‌شبه سران ارتش را که همیشه رل اصلی و سرنوشت‌سازی را در ترکیه بازی می‌کردند دستگیر و بازنشسته و روانه زندان می‌کند، اقتصاد او شکوفا می‌شود به خصوص در سایه جنگ ایران و عراق رونق هم می‌گیرد کار به جایی می‌رسد که حرف اول و آخر و وسط و بالا و پایین ترکیه را او می‌زند، امر آن قدر بر او مشتبه می‌شود که می‌خواهد تمام کشورهای اسلامی را رهبری کند، اوایل ژستی می‌گیرد و با اسرائیل دوئل می‌کند. پس از مدتی دوباره روابط را عادی می‌سازد، به فکر دخالت در سوریه می‌افتد و همسو با ناتو در فکر سرنگونی بشاراسد می‌افتد تا جایی که به مخالفان او همه نوع کمک لجستیکی و تسلیحاتی ارائه می‌دهد. به ناگهان در جبهه مخالفان اسد اختلاف می‌افتد و گروهی به نام داعش ظهور می‌کند که با اعمال وحشیانه رعب و ترس را بر خاورمیانه حاکم می‌کند. کشورهای عربی و غربی و در رأس آن آمریکا بنای مخالفت با گروه داعش را می‌گذارند و تا حدی پیش می‌رود که مواضع سربازان اسد را بمباران کنند، آن چه در این بین عجیب می‌نماید رفتار عجیب و دوگانه اردوغان است که با وجود درخواست غرب و آمریکا و کشورهای عربی حاضر نمی‌شود هواپیمایی از خاک ترکیه پرواز و مواضع داعش را بمباران کند و حتی کار به حدی بالا می‌گیرد که افکار عمومی منطقه به این باور می‌رسد که ترکیه همراه و همدوش داعش است، تا این که در دو هفته اخیر به ناگهان کردهای سوریه جان تازه‌ای می‌گیرند و شاید هم از پشتیبانی داعش برخوردار می‌شوند و «پ ک ک» قد علم می‌کند، در این موقعیت تازه به ناگهان نقاب از چهره اردوغان کنار می‌رود و به یک‌باره ناتو اجازه می‌دهد از پایگاه هوایی ابن‌جرلینگ برای بمباران مواضع داعش استفاده شود که این تناقضات به مثابه تلون و الوانی با بهای بوقلمون در هر موقعیتی رنگی جدید به خود می‌گیرد، کسی چه می‌داند؟ می‌گویند سیاست پدر و مادر ندارد، شاید شکست انتخاباتی اردوغان باعث شده حباب‌ها بترکد و از اریکه قدرت فاصله بگیرد. باید تا فرداهای دیگر صبر کرد و دید آیا یک روز می‌رسد که سیاست هم پدر و مادر داشته باشد.