در صداسازی چیزی داریم تحت عنوان سبک کردن صدا! زمانی که از پایین‌ترین نت‌های بم شروع می‌کنید و به تدریج به سمت نت ‌های بالاتر، گستره‌ی صوتی‌تان را افزایش می‌دهید با بالارفتن هر نت احساس سنگین شدن و افزایش فشار چیزی است که هر خواننده‌ای در مسیر تمرین‌هایش تجربه کرده است به همین علت یکی از مواردی که همیشه به آن تاکید شده حفظ کردن شدت صوتی است یعنی: اجتناب از صدای بیش از حد سینه در محدوده‌های بالاتر. این نکته ای است که «راجر لاو» در متدش بارها به آن گوشزد کرده ولی در تمرین‌های امروزی تر مانند «برت» صدای بیش از حد سینه وضعیت ظریف‌تری پیدا کرده است در واقع از دوی وسط پیانو شروع می‌شود که باید صدای سینه را بطور محسوسی کم کنیم تا ترکیب روشنی به وجود بیاید که رنگ سر به صدای سینه کاملا ارجحیت داشته باشد به همین دلیل متدهای قدیمی‌تر که به طور معمول در نواحی صدای میانی صدای سینه را نازک می‌کردند باز هم نسبت به متدهای نوین صدای بیش از حد سینه به حساب می‌آید که صدای خواننده را به صدایی سنگین تبدیل می‌کند و از امکانات طبیعی‌اش دور می‌کند حقیقتا زمانی که برای اولین بار با این متد شروع به تمرین می‌کنید اولین احساسی که به دست می‌آورید، آرامش است و احساس می‌کنید مجبور نیستید تلاش‌های همیشگی را برای ایجاد یک صدای پررنگ در نت‌های بالاتر از خود  به خرج دهید و برای اولین بار با برداشتن فشار از روی تارهایتان اجازه می‌دهید تا آنها در مسیر الگوی بالارونده‌ای که شما برایش بر روی پیانو یا سازتان در نظر گرفته‌اید به راحتی حرکت کنند و از هرگونه حالت انقباضی در امان بمانند. تنها چیزی که باقی می‌ماند این است که صدای شما را از رنگ ایده‌آل‌تان که رنگ شدید و تیره‌ای مانند سینه است دور می‌کند و صدای نازک درخشانی از جنس سر راجانشین آن صدای پر فشار سابق می‌کند ولی موضوع به اینجا ختم نمی‌شود و تمرین‌های بعدی تحت عنوان تمرین‌های فارینجیل ماهیت این بازی را به طور جالبی عوض می‌کند ناحیه‌ای در پشت دهان و بینی وجود دارد تحت عنوان فارینکس در واقع این ناحیه هم پشت بینی حضور دارد و هم پشت دهان و صدا زمانی‌که بتواند به آن برخورد کند رزونانس بزرگی پیدا می‌کند که هیچگونه نیازی به فشار بر روی تارهای صوتی نیست «برت منیینگ» این عمل را به انداختن توپ بسکتبال در پرش سه گام تشبیه می‌کند. زمانی که بازیکن سه گام بر می‌دارد و توپ را سمت حلقه پرتاب می‌کند در واقع مانند خواننده‌ای است که آن صدای سبک نازک و درخشان را به سمت ناحیه‌ی فارینکس می‌فرستد و بدون کوچکترین تنشی شاهد بلند شدن آن می‌شود یعنی گل ! ولی از طرفی هم هیچ گونه تنشی را برروی تارهایش ندارد ولی تنها چیزی که نباید فراموش کرد صبر و حوصله و تمرین مداوم با ابزارهایی است که برت در آموزش‌هایش ارائه می‌دهد و تاکید می‌کند که ابدا نباید در این مسیر عجله کنیم و یک شبه دنبال رنگ مطلوب بگردیم این روندی تدریجی است که می‌توان به آن دست پیدا کنیم از جمله این آواها هجای (وی) است که می‌تواند موجب یک رزونانس جالب و قابل قبول در صدای سر شود کافی است روزانه الگوهای بالارونده‌ی ماژوری که در متن های قبل توضیح داده ایم را با (وی وی) اجرا کنید و میان هر تمرین صدای‌تان را با رنگ میو میوی گربه مطابقت دهید این رنگ صوتی یک نمونه‌ی با مزه‌تر هم دارد احتمالا نمی‌توانید حدس بزنید صدای بروسلی ترکیبی از صدای سری است که با رنگ فارینجیال ترکیب شده و به آن حالتی درخشان داده است. بنابراین صدای گریه‌ی یک نوزاد یا میو میوی گربه یا بروسلی را می‌توانید به بازی‌های‌تان اضافه کنید البته اگر موجب شکایت در و همسایه‌های‌تان نمی‌شوید.