شهاب الدین/

شرکتی در نیویورک با من تماس گرفت که امور مربوطه با گروه متالیکا «دف لپارد» را انجام می‌داد. از من خواستند که اگر دوست داشته باشم برای مدت یک ماه به جزیره ایبیزا در سواحل اسپانیا سفر کنم و با «دف لپارد» همکاری داشته باشم. یک هفته بعد در حال باز کردن چمدانم بودم در حالی که به زیباترین ساحلی که در تمام عمرم دیده بودم نگاه می‌کردم. ممکن است که ندانید ولی«دف لپارد» همیشه یکی از پرفروش‌ترین گروه‌های راک بوده است و دو آلبومش به تعداد دوازده میلیون نسخه به فروش رسیده است و در دهه‌های هشتاد و نود در سراسر جهان بسیار شهرت داشتند. روز اولی که در جزیره بودم با «جو الیوت» در نهار خانه‌ی هتل قرار ملاقات داشتم؛ دقیقا زمانی که تازه از خواب بیدار شده بود. راستی این شایعه که ستاره‌های راک تا ظهر می‌خوابند شایعه نیست. به هر صورت ما همدیگر را دیدیم و از او خیلی خوشم آمد و در مورد تکنیک‌هایی که تصمیم داشتم به او یاد دهم صحبت کردم. یکی از آن چیزهایی که تاکید داشتم ویبره بود. با لهجه‌ی غلیظ انگلیسی به من گفت من به آن نیازی ندارم. پرسیدم چرا نه؟!

پاسخ داد: «چون هیچ استفاده‌ای از آن نمی‌کنیم.» پرسیدم: «وقتی یک نت را برای مدتی نگه می‌دارید چطو؟» دوباره جواب داد: «این کار را  هم نمی‌کنیم.» آن لحظه فکر کردم که حتما دیوانه است. بعدا متوجه شدم که کاملا درست می‌گفت. بیشتر اوقات وقتی خواننده‌ای روی نتی برای مدتی طولانی می‌ایستد به آن ویبره اضافه می‌کند؛ حرکت موج مانندی که باعث زیباتر شدن صدا می‌شود. ولی «دف لپارد» مانند بقیه نبود. آنها نتی را اجرا می‌کردند و آن را قطع می‌کردند. من قبل از آن چنین چیزی را ندیده بودم ولی این در واقع چیزی جز استایل و سبک آنها بود. آنها گروهی از هزاران گروهی بودند که صدای خاصی را اجرا می‌کردند بدون ویبراتور! به هر حال این برای «دف لپارد» شاید کارامد بود ولی لزوما برای شما خوب نخواهد بود. به شما می‌گویم که به آنها دقیقا چه گفتم و یادتان خواهم داد چون از شما خواننده‌ی بهتری خواهد ساخت و بعد از اینکه یاد گرفتید به عهده‌ی شما خواهد بود که از آن استفاده کنید یا نه و بهتر است بدانید که او هم بعد از اینکه یادگرفت از آن بسیار استفاده کرد. زمانی که یک خواننده‌ی حرفه‌ای روی نتی کششی می‌دهد و نگهش می‌دارد، حالت و حس خاصی مانند جنبیدن صدا در آن است که به آن قدرت و گرمی ‌می‌بخشد. به این حالت ویبراسیون می‌گویند. وقتی این تکنیک اشتباه انجام شود به گوسفندی می‌ماند که در جنگل گم شده! ولی با درست انجام دادن این تکنیک، صدای خارق العاده‌ای خواهید داشت. اما قبل از آنکه آن را به شما یاد بدهم باید کمی‌در مورد ویبره و نیاز ی که به آن دارید توضیح دهم. ویبره مانند یک حرکت موجی در فرکانس صوت است. زمانی که نتی را نگه می‌دارید صوت همانند موج‌های اقیانوس بالا و پایین می‌رود. وقتی که درست انجام شود این حرکت موجی شش بار در ثانیه خواهد بود. سرعت ویبراسیون مهم‌ترین و تاثیرگذارترین پارامتر آواز خواندن در دنیاست. مقداری تندتر، یا مقداری کندتر باز هم بد خواهد بود. فقط شش بار در ثانیه مانند هدیه‌ای می‌ماند که از جانب خدا دریافت کرده باشید و از آن به بعد هر زمان که دهانتان را باز کنید آن صدای ملکوتی خارج می‌شود. خواننده‌هایی مانند«استیو نیکز» یا «مدونا» ویبره‌های بسیار تندی دارند. ویبره ی با سرعت زیاد خواننده را مضطرب یا هیجان زده نشان می‌دهد و گرمی ‌و زیبایی چندانی به صدا نمی‌دهد. از طرف دیگر وقتی خیلی آرام تر از حد معمول باشد بمانند صدای خواننده‌ی اپرای پیری می‌ماند که باز نشست شده است و تنها می‌تواند راه برود و یا صحبت کند. لطفا به «لیزا منیلی» گوش کنید و ببینید که چطور آرام‌ترین و کندترین ویبره‌های شهر را دارد انگار در حالیکه با سرعت ۱۵ فوت در ساعت رانندکی میکرده موزیکش را ضبط کرده است. ادامه‌ی مطلب را در شماره‌های آینده پی می‌گیریم.

«با تشکر از‌هانیه‌ی عزیز به خاطر ترجمه‌ی کتاب»