مهرداد ناظري/بايد بپذيريم كه در هر جامعه­اي محيط زندگي تجربه‌ي اجتماعي متفاوتي به افراد آن جامعه مي­دهد. به عنوان مثال فردي كه در كشور مكزيك زندگي مي­كند درك او از مسائل اطراف با انساني كه در كشور سردسير سوئد زندگي مي­كند متفاوت است. هر چند گفته مي­شود كه در دنياي جديد تاثير عوامل جغرافيايي و آب و هوا بر زندگي بشر كم‌رنگ شده است اما نمي­توان از تفاوت تاثير يخ و برف و آفتاب بر روي ذهنيات و احساس و انديشه افراد صرف­نظر كرد. وقتي شما در خيابان‌هاي پر از يخ و برف مسكو راه مي‌رويد، آدم‌هايي را مي­بينيد كه به سرعت در حال عبور و مرور و گذر از كنار هم هستند و شايد كمتر فرصت اين را مي­يابند كه با يكديگر صحبت كنند. در مقابل وقتي در خيابان‌ها يا فروشگاه‌هاي بزرگ دوبي قدم مي‌زنيد، مي­بينيد كه چقدر صداي گفت‌وگوي آدم‌ها به گوش مي­رسد. در هر حال چه بخواهيم و چه نه؛ بايد بپذيريم كه اتمسفر هوا و اثرات اقليمي بر روي زندگي ما موثر است. اما آنچه كه در اين بحث حائز اهميت است اين است كه اساساً انگيزه­ها و رفتارهاي عاشقانه انسان‌ها نيز در محيط­هاي مختلف با يكديگر متفاوت است. وقتي زن و مردي در كافي‌شاپ روبروي هم مي­نشينند و به يكديگر ابراز محبت مي­كنند سوال اين است كه تا چه حد در روابط مشتركشان به عشق پايبند هستند و اين عشق در هر يك از كجا نشأت مي­گيرد؟ به نظر مي­رسد كه يكي از معيارهاي شكل­گيري يك رابطه انساني عاشقانه توجه به معيارهائي‌ست كه در آن ضمن تأكيد به عوامل محيطي، ميزان رشد عاطفي و جنسي افراد در آن حائز اهميت است. لذا با اين اوصاف اگر آن دو نفري كه در كافي‌شاپ نشسته­اند و به همديگر ابراز علاقه مي­كنند يكي از كشور هندوستان باشد و ديگري از كشور اتريش مي­توان اين سوال را پرسيد كه آيا عشق مي­تواند به سادگي مرزهاي جغرافيايي را در نوردد يا اينكه نياز است با آناليزي عميق­تر به زندگي آنها توجه كرد؟ بسياري از ايراني­ها عموماً جزء‌ آن دسته­اي قرار مي­گيرند و در رفتارهاي عاشقانه مستقيماً و بي­پرده نظر دروني خود را بيان نمي­كنند. اما يك كانادايي امكان دارد به دليل نوع تربيت عاشقانه خود به سادگي ابراز محبت كند. لذا آدمي زماني مي­تواند در يك رابطه عاشقانه موفق شود كه شرايط محيطي يا پيش­زمينه­هاي اجتماعي آن فراهم باشد. به بيان ديگر عشق يك تمايل و كنش آگاهانه­اي­ست كه هر فردي اولاً در محيط خانه و مدرسه آن را مي­آموزد، دوم آنكه محيط در تقويت يا تضعيف احساس، ادراك و ذهنيات او موثر است. از ياد نبريد عشق با تحميل مي­ميرد، با بدفهمي زائل مي­شود، با درك نادرست به پستي كشيده مي­شود و با يك جانبه­نگري به حاشيه رانده مي­شود و فقط زماني بروز و ظهور پيدا مي­كند كه بستر فرهنگي آن از هر لحاظي مهيا شود. اين نيرو زماني نقش پوياي خود را نشان مي­دهد كه روح زندگي را در افراد زنده نموده و آن­ها را به تجربه­هاي زيبا و منحصر به فرد متمايل نمايد. عشق زماني به حقيقت  مي­پيوندد كه در روح و احساس هر فرد تغييرات اساسي پديد آورد در غير اين صورت اين نيرو درگير محيط و مسائل دنياي اطراف خود خواهد شد. شايد لازم باشد نامي براي آن انتخاب كنيم و شايد بهترين نام ناپيداي بي­پايان باشد.