شهاب الدین/در تمرین آرپژ که حرکت الگوی بالارونده به صورت رفت و برگشت بود، همان طور که گفتیم برای آقایان آرپژ دو ماژور (دو، می، سل، دو اکتاو، سل، می، دو) و خانم‌ها (سل, سی, ر, سل اکتاو، ر، سی, سل). در مسیر اجرای این الگو احتمال بالارفتن سیب گلو بسیار است بنابراین حتما توجه داشته باشید که قبل از اجرای این تمرین با صدای یوگی بلند و پررنگ برای خنده هم که شده بگویید "گوگولی" و تمرین را در همان مرکز صحبت در وضعیت حنجره پایین اجرا کنید تا از بالارفتن حنجره‌تان جلوگیری کرده باشید. موضوع دیگری که به احتمال قوی برای بسیاری از دوستان به محض نزدیک شدن به محدوده‌ی صدای میانی پیش می‌آید خروسکی شدن صداست یعنی رنگ صدای‌تان از وضعیت دلخواه شما ناگهان به صدای نازکی که همیشه برایتان تمسخرآمیز بوده است تغییر ماهیت می‌دهد. این صدایی که اغلب مردم آن را دلیل بر ضعف شما می‌دانند و انتظار دارند که شما همواره صدایی بزرگ و پررنگ به نمایش بگذارید در واقع محدوده‌ی با ارزش صدای سرتان است که باید حقیقتا برایش ارزش بسیاری قائل شوید چون تمرین با این رنگ صوتی در حقیقت شما را به دنیای ناشناخته‌ی صدای میانی نزدیک و نزدیک‌تر می‌سازد. زمانی که صدای‌تان از رنگ طبیعی قبلی خودش یک باره فاصله می‌گیرد و نازک و به اصطلاح بعضی‌ها جیغ مانند می‌شود، نشان دهنده‌ی این است که در کنترل بازدمی که می‌بایست در طول الگو ثابت بماند اختلالی ایجاد کرده‌اید و باپرتاب کردن هوا تارهای صوتی از محدوده‌ی قبلی خود تغییر وضعیت داده‌اند و به محدوده‌ی صدای سر وارد شده‌اند که این اتفاق بیشتر از نت "می" به بعد برای آقایان و برای خانم‌ها از "لا" به بعد رخ می‌دهد. در واقع شما در این موقعیت از صدای میانی عبور کرده‌اید و به محدوده‌ی صدای سر وارد شده‌اید که نه تنها خنده دار نیست بلکه طبیعی‌ترین چیزی است که برای هر هنرجویی اتفاق می‌افتد و دلیل آن عدم کنترل روی بازدم است که به احتمال بسیار بالا شما در حین اجرای "گوگ گوگ" قطعا شکمتان را منقبض کرده‌اید. به همین علت پیشنهاد می‌شود که شکمتان را ماساژ دهید و برگشت آرام شکمتان به داخل را، به خود و او یاد آور شوید و اگر دیدید که برای‌تان کنترل صدای‌تان کماکان مقدور نیست هجای بالاترین نت خود را به جای "گوگ" با "موم" تعویض کنید. به عنوان مثال اگر در آرپژ سل ماژور (سل, سی, ر, سل اکتاو , ر, سی, سل) در اجرای نت (سل) با "گوگ" به مشکل برخوردید آن نت را به جای "گوگ"با "موم" اجرا کنید. یعنی الگوی اصلی را به این شکل (گوگ, گوگ ,گوگ "موم" گوگ ,گوگ, گوگ) تغییر دهید که برای آقایان این تغییر می تواند از گام "می ماژور" به بعد صورت بگیرد و برای خانم‌ها از "لا ماژور" به بعد! دلیل اینکه نت بالا را به جای "گوگ" با "موم" تعویض کردیم در واقع به این خاطر است که حرف "م" اجازه می‌دهد تا بازدم عبور کند و متصل شدن بازدم موجب می‌شود که در وضعیت تارها اختلالی ایجاد نشود. کلمه مناسب دیگری هم که به دلیل ساختارش می‌تواند موجب کشف منطقه‌ی صدای میانی شما شود، کلمه‌ی گامبو است البته اگر در وضعیت یوگی اجرا شود. بخش اول (گا) در ابتدا موجب انسداد می‌شود و با باز بودن دهان قاعدتا صدای آزادی تولید می‌شود و حرف "م"بازدم را به مصوت بعدی که (بو) است می‌رساند و (بو) نیز هم انسداد ایجاد می‌کند و هم اگر شما به اشتباه حنجره‌تان در (گا) بالا برده باشید به دلیل وجود مصوت (او) که تمایل دارد حنجره را به سمت پایین بیاورد پوزیسیون حنجره‌تان را در وضعیت بهتری قرار می‌دهد. بنابراین آرپژ "دو ماژور" برای آقایان و آرپژ "سل ماژور" برای خانم‌ها می‌تواند با گامبو به این صورت تمرین شود (گام, بو,گام, بو,گام, بو, یی) که برای اینکه تمام نت‌های آرپژ ماژور را در بربگیرد برای آخرین نت آرپژ یک هجا هم خودمان اضافه می‌کنیم تا هم معنا و هم خوش گذرانی‌مان کامل شود وتبدیل می‌شود به گامبویی!! بنابراین به جای مثلا (سل, سی, ر, سل اکتاو, ر, سی, سل) با صدای آقا خرسه می‌خوانیم (گام, بو, گام, بو, گام, بو, یی). این تمرین را آقایان می‌توانند از "دو ماژور"به سمت "سل ماژور" نیم پرده نیم پرده گسترش بدهند و به همین منوال خانم‌ها از "سل ماژور" تا "دو ماژور". حالا حقیقتا هر کسی این وسط گامبو شده صد در صد یک برنامه‌ی ورزشی و یک رژیم جدی غذایی هم برای خودش در نظر بگیرد چون اندام نامتناسب برای یک ستاره قطعا هیچ جذابیتی ایجاد نمی‌کند و هرگز فراموش نکنید که شما به هیچ وجه چیزی از یک ستاره کم ندارید!