مهرداد ناظری/یکی از موضوعات مهم در توسعه توجه به رشد نهادهای مدنی است. نهادهای مدنی به عنوان حلقه‌های واسط میان دولت و مردم می‌توانند نقش پر رنگی در حرکت یک جامعه به سوی توسعه داشته باشند. نهادهای مدنی با تقویت ارتباطات چند سویه زمینه را برای تعامل و همکاری بیشتر در جامعه فراهم می‌کنند. در این راستا اگر جامعه‌ای بتواند زمینه ارتباط میان شهروندان خود را ایجاد کند آن جامعه آمادگی رسیدن به توسعه را پیدا می‌کند. در این راستا یکی از مصادیقی که ارتباط را تقویت می‌کند توجه به باورها و ارزش‌هایی است که ریشه در مفهوم صمیمیت دارد. صمیمیت، نقطه ثقل ایجاد پیوند و همکاری محسوب می‌شود و هر کشوری که بر روی آن سرمایه‌گذاری کند، نتایج مطلوب آن را در روند پیشرفت خود ملاحظه خواهد کرد. با توجه به این که همواره از مشارکت مردم در برنامه‌ریزی‌های توسعه پایدار سخن به میان می‌آید این همکاری‌ها در صورتی که بر مبنا و پایه صمیمیت شکل نگیرد تداوم و پایداری نخواهد داشت. بر این اساس است که در تعابیر جدید از هویت تأکید بر عُلقه‌ها و علایق جمعی بسیار سخن به میان می‌آید. تجربه برنامه‌ریزی‌های توسعه در قرن بیستم نشان می‌دهد که عدم استفاده از پتانسیل مردم و ضعف در کنش‌های ارتباطی عامل اساسی توسعه نیافتگی بسیاری از کشورهاست. نظریه‌پردازان توسعه معتقدند که شکست برنامه‌های توسعه ناشی از یک بعدی نگاه کردن به توسعه و  تاکید بر شاخص‌های اقتصادی بوده است، در حالی که شاخص‌های انسانی و اجتماعی و فرهنگی نقش پر رنگی در این برنامه‌ریزی‌ها دارد. اما آن چه که در مفهوم صمیمیت در برنامه‌ریزی توسعه حائز اهمیت است را می‌توان در موارد زیر خلاصه نمود:

الف: توجه به شرایط زندگی انسان‌ها

در قرن بیست و یک نگاه به کیفیت زندگی مردم بسیار مورد توجه قرار گرفته است. بر این اساس این مهم است که مردم علاوه بر داشتن غذا به چه غذاهایی اولویت می‌دهند و یا از چه نوع غذاهایی آگاهی دارند. به عنوان مثال چند درصد از مردم ایران از غذاهای گیاهی اطلاع دارند؟ آیا از مزایای عرق آویشن، بیدمشک و نعنا اطلاعی دارند؟ آیا غذاهایی مثل بیف استروگانف یا سوشی تاکنون تست کرده‌اند؟ این‌ها بخشی از توجه به شرایط زندگی انسان‌هاست که باید مورد توجه قرار گیرد. توجه به شرایط زندگی انسان‌ها یعنی این که چه می‌خورند، با چه کسانی معاشرت می‌کنند و برای تفریح چه اقداماتی انجام می‌دهند همه این‌ها در برنامه‌ریزی‌ها مهم  و حائز اهمیت است.

ب: توجه ویژه به نقش زنان در جامعه

همیشه وقتی از زنان سخن به میان می‌آید بلافاصله نقش آنها در خانه و توجه به تعلیم و تربیت بچه‌ها مدنظر قرار می‌گیرد اما واقعیت این است که زنان به عنوان یکی از حلقه‌های اصلی کنش‌های عاشقانه و دارای نقش در حوزه‌ی صمیمیت می‌بایست مورد توجه ویژه‌ای قرار بگیرند این توجه می‌تواند شامل آموزش‌های مبتنی بر صمیمیت با آنها تا استفاده آنها در گروه‌هایی که همکاری و همبستگی محور اصلی اولویت‌های آن در نظر گرفته می‌شوند.

ج: در دسترس قرار دادن اطلاعات

هر چند با گسترش اینترنت و فضاهای مجازی سطح دسترسی مردم به اطلاعات بیشتر شده اما کیفیت دسترسی و آن چه که در زندگی آنها نقش ایفاء می‌کند موضوع مهمی است، لذا در جامعه‌ای که می‌خواهد برای صمیمیت نقش ایفاء کند دسترسی به اطلاعات در زمینه‌های شیوه‌های عشق‌ورزی، نحوه‌های ابراز محبت، چگونگی تقویت ارتباط نقش بسیار پر رنگی ایفاء می‌کند که باید به آنها توجه شود.