وقتی به بهمن ماه نزدیک می‌شویم دلالان داخلی و خارجی واردات میوه شب عید به تکاپو می‌افتند تا واردات و ذخیره‌سازی میوه شب عید را داغ کنند. در همین راستا با به کارگیری اما و اگرهای بسیار، ضرورت واردات به بازار و مردم را القاء می‌کنند تا جایی که حتی دستگاه‌های دولتی را نیز تحت‌الشعاع قرار می‌دهند. اما یک واقعیت انکارناپذیر در مورد مرکبات را باید پذیرفت که با توجه به حدود 2میلیون تن تولید داخلی نیازی به واردات میوه نداریم. در مورد کل تولید مرکبات داخلی عدد ‌4میلیون و ‌500هزار تن با توجه به مصرف سرانه مرکبات در کشور نه تنها قابل توجه بلکه کافی به نظر می‌رسد و این میزان با توجه به خشکسالی و سرمازدگی باز هم می‌تواند برای مصرف داخلی کافی باشد و از خروج میلیون‌ها دلار ارز آن هم با بهانه میوه شب عید جلوگیری کند. با در نظر گرفتن سرانه مصرف مرکبات و محاسبه تولید امسال باز هم با مازاد این اقلام مواجه خواهیم بود. از سویی دیگر مدعیان واردات، مرکباتی را که برای تنظیم بازار لازم می‌دانند ‌100هزار تن اعلام کرده‌اند که با در نظر گرفتن ‌4میلیون و 500هزار تن تولید پرتقال داخل، آیا واقعاً ‌100هزار تن قابلیت تنظیم بازار را دارد؟ علاوه بر این پاره‌ای از دلالان به راه افتاده‌اند، با این بهانه که سال گذشته برف در غرب مازندران و قسمت‌هایی از شرق گیلان بخشی از محصولات را از بین برد. اما واقعیت این است که این قسمت‌های استان‌های شمالی تنها بخشی از نیازهای کشور را تامین می‌کنند که شاید در خوش‌بینانه‌ترین حالت ‌200 تا300هزار تن محصول این دو استان می‌باشد و حال آن که ما در 7استان کشور از جمله استان‌های فارس، کرمان، خوزستان، سیستان‌و‌بلوچستان و... تولید مرکبات داریم. امیدواریم امسال چون گذشته شاهد واردات مرکبات مصری پرتقال و نارنگی آن هم با حجم زیادی از آلودگی چون مگس مدیترانه‌ای نباشیم. لذا با توجه به کاهش شدید قیمت نفت و مشکلات ارزی کشور نباید ارز خود را صرف واردات پرتقال و نارنگی کنیم زیرا ارزهای موجود کشور باید صرف خریدهای مهم‌تری شود، به خصوص این که به واسطه همین مشکلات ارزی وزارت علوم با محدود کردن بورسیه و اعطای ارز مبادلاتی به دانشجویان خارج از کشور مواجه است. بسیاری از فرزندان کشور هم اکنون به خاطر همین محدودیت‌ها با مشکلات مالی دست به گریبان هستند و شمار زیادی از آنان علی‌رغم میل باطنی تحصیلات خود را نیمه‌کاره رها کرده و به وطن برگشته‌اند که اگر یک بررسی دقیق داشته باشیم از مهاجرت جوانان جویای تحصیل و اسکان و هزینه‌های بسیاری که در طی مدت اقامت در خارج داشته‌اند، می‌بینیم که متأسفانه بسیاری موفق نشده‌اند به علت مشکلات مادی تحصیلات خود را به اتمام برسانند و در حقیقت ارز بسیاری را بدون نتیجه از کشور خارج کرده‌اند. در چنین شرایطی است که به یقین اکثریت مردم فهیم ایران خواهند گفت پرتقال خارجی نمی‌خواهیم.