کاغذ امروزه به عنوان پنجمین صنعت مهم و بزرگ مصرف انرژی به شمار می‌آید. این صنعت که در آن مصرف انرژی از آهن و استیل هم زیادتر است، در زمینه آلودگی نیز سطح بالایی از آلودگی آب و هوا را هم به وجود می‌آورد، اما همین صنعت به اصطلاح آلاینده در جهان، مصرف بالای آن در هر کشور مؤید و از شاخص‌های ارزیابی توسعه به شمار می‌رود به نحوی که مصرف کاغذ در اروپا ‌150کیلوگرم، در کشور فنلاند حدود ‌300کیلوگرم، در کشور پهناور چین ‌50کیلوگرم و در کشور ما متأسفانه میزان سرانه مصرف کاغذ فقط ‌18کیلوگرم است. به عبارت دیگر اگر بر طبق آمارهای جهانی یکی از مقوله‌های شاخص توسعه فرهنگی، مصرف کاغذ باشد ما در سطح پایینی قرار داریم. بحث امروز ما نه پیرامون مصرف؛ بلکه نحوه‌ی راه‌اندازی، تولید و عدم وابستگی به واردات این کالا می‌باشد که در اثر اعمال سیاست‌های غلط و نسنجیده در حالی که بیش از ‌10کارخانه عمده تولید کاغذ و مقوا همچون، کارخانه کاغذسازی پارس، چوب و کاغذ مازندران، کاغذ غرب و کاربن لس، کهریزک و کاوه، ایران پاپیروس، پارت و فارس کاغذ، اشتهارد تهران و مقواسازان متفرقه در کشور موجود است، سالیانه حدود ‌500هزار تن از اندونزی، چین، هند، کره، روسیه و سایر کشورها کاغذ وارد می‌کنیم. این کالا علاوه بر اینکه یک محصول استراتژیک است در زمینه فن‌آوری و در عرصه علم و فرهنگ و اجتماع نقش برجسته‌ای دارد. در سیستم‌های اداری و آموزشی ما هنوز کاغذ اهمیت سنتی خود را حفظ کرده است. این که چرا دو کارخانه عمده ما یعنی چوب و کاغذ مازندران و شرکت صنایع کاغذ پارس در شهر شوش در حداقل تولید خود، قرار دارند حاصل سیاست‌های غیراصولی طی سال‌های اخیر بوده که در پاره‌ای از اوقات تولیدات این دو کارخانه در حد توقف نیز پیش رفته و حاصل این رکود، تفکر حاکم بر تصمیم‌گیران اصلی کاغذ و در نهایت زعمای اقتصادی کشور بوده است. این که در حال حاضر ‌80درصد مصرف کاغذ کشور از طریق واردات تامین می‌شود و تنها ‌20درصد مصرف داخلی از سوی کارخانجات داخلی تامین می‌شود نه تنها یک شاخص مطلوب نبوده بلکه اگر بپذیریم که جنگ 8ساله تحمیلی منجر به وضعیت بد فعلی تولید کارخانه پارس شده است و مسایل دیگر از جمله تحریم و عدم استفاده بهینه از جنگل‌های کشور رکود و تولید کم چوب و کاغذ مازندران را موجب شده باشد، برای نگهداری آرامش بازار و جلوگیری از سوء‌استفاده واردکنندگان کاغذ بر دولت تدبیر و امید فرض است با حمایت مستقیم از مصرف‌کنندگان اصلی مثلا در زمینه مطبوعات با تخصیص و اعطای وام و اعتبارات ویژه به بخش‌هایی چون شرکت تعاونی مطبوعات کشور و همچنین به اتحادیه ناشران برای تامین عمده کاغذ مصرفی کتاب و لوازم‌التحریر از آشفتگی و افزایش بی‌رویه کاغذ جلوگیری کند.