شهلا اسلامی/ باران این روزهای تهران برای پایتخت نشینان تشنه باران، طراوت خاصی را به ارمغان آورد. با دیدن بارش باران از یک سو خوشحال و از سویی دیگر غمگین شدم چراکه تصاویر این روزهای اهواز بیان گر این واقعیت تلخ است که هموطنان ما همچنان با ریز گردها وآلودگی دست وپنجه نرم کند و در آن حال آرزو کردم ای کاش خداوند، باران رحمتش را برای هموطنان اهوازی نازل می‌کرد تا شاید سد شادگان از خشکی نجات پیدا کند، در آستانه بهار، درختان آبیاری شده و جان تازه‌ای بیابندکه اگر این طور می‌شد... اگر آن طور می‌شد... اگر و اگر این اگرها سبز می‌شدند، اگر مسئولین بذر تلاش و همت را برای پاکی و سازندگی استان می‌پاشیدند... شاید درخت سبزی به سوی تنومندی ریشه می‌دواند!

از منظری دیگر، منشا این ریز گردها  را می‌توان در واقع در خشک شدن تالاب‌های هور العظیم دانست که در جنوب غربی ایران وجنوب عراق قرار دارد که افزودن سدهای بسیار در این منطقه باعث کم آبی وخشک شدن این تالاب شده است و البته احداث سدهای بی رویه در این استان نیز در خشک شدن هورالعظیم بی‌تاثیر نبوده است. همه کم و بیش دلایل بارش ریزگردها از جمله ایجاد سدهای بسیار، قطع درختان نخل و عدم بارش باران استفاده نکردن از موادی که سدی در مقابل گرد وخاک ایجاد می‌کرد و.... را می‌دانند. اما هموطنان اهوازی ما به دنبال دلیل نیستند آنها راهکار وراهبرد می‌خواهند در جهت حل این مشکل ولی گویا گوش شنوایی وجود ندارد.
اکنون هجوم این جریانات آب وهوایی تمام مرز طولی غربی ایران را مورد هجوم قرار داده و تبریز و ارومیه نیز امروزدر روزهای گذشته شاهد بارش ریز گردهایی از جنس نمک بودند که بادهایی که از کشور عراق و مرز غربی در جریان بودند را می‌توان از عوامل تاثیر گذار این پدیده در این استان‌ها به شمار آورد. خرمشهر زادگاه من است وقتی از آنجا آمدم هنوز شهرم خرم و سبز بود اما خون در رگ‌های تنم منجمد می‌شود وقتی بعد از سال‌ها درختان نخل را که همیشه با قامتی استوار و سبز خود نمایی می‌کردند حالا بی سر و خموده و خشک سر به زیر افکنده می‌بینم که قدرت مقابله با باران شن و غبار و ریزگرد را ندارند. در اروندکنار که سال‌ها پیش، همیشه صدای قهقهه مردمی‌ که در قایق ازین طرف رود به آن طرف می‌رفتند طنین می‌انداخت، اکنون کم آب وگل آلود خاطرات آن روزها را به یاد می‌آورد، پلی که همشهری‌های من از روی آن در کام کوسه‌های تشنه‌ای افتادند که زیستگاه‌شان اروند کنار بود حالا انگارآن کوسه‌ها هم از خجالت در آنجا نیستند وکوچ کردند. گویا نه تنها عواقب جنگ هنوز از بین نرفته، بلکه در هجوم ریزگردها و شن و غبار و... مردم خوزستان امروز بازهم خانه نشین شده‌اند. قبلا آنقدر از مالچ استفاده می‌کردند که تنها کمی ‌خاک، خانه‌ها را می‌پوشاند اما آیا درست کردن مالچ این روزها جوابگو خواهد بود؟مسلما ماجرا پیچیده‌تر از این حرف‌هاست.