گروه جامعه/

طلاق در جامعه ما همیشه امری مذموم بوده است و جامعه نگاه خوبی به این پدیده نداشته و همیشه سعی در کاهش آن دارد. اما چند سالی است که با بالا رفتن آمار طلاق مخصوصا در شهرهای بزرگ کشور شاهد جابه جایی ارزش‌های جامعه در این مورد هستیم.

چند سالی است که آمار طلاق در کشور ما بسیار بالا رفته است

معاون وزارت جوانان ایران می‌گوید۸۰ درصد مطلقه‌های کشور زیر ۳۰ سال دارند و تهران و همدان دارای بالاترین و کمترین آمار طلاق کشورند. اداره ثبت احوال آمار طلاق در ایران را ساعتی ۱۸ مورد اعلام کرده است.      محمود گلزاری، معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان اعلام کرده که از ۱۶۰ هزار مورد ازدواج در سال، ۲۳ هزار نمونه به طلاق منجر می‌شود. تهران با ۳۳ درصد و همدان با ۱۷ درصد، به عنوان دو شهری معرفی شده‌اند که بالاترین و کمترین میانگین طلاق را دارند. گلزاری می‌گوید ۸۰ درصد مطلقه‌ها زیر ۳۰ سال سن دارند. خبرگزاری فارس پیش‌تر نوشته بود که جوان‌ترین زن طلاق گرفته در ایران، دختری ۱۶ ساله در تهران است. سازمان ثبت و احوال ایران در خرداد سال ۱۳۹۳ اعلام کرده بود که در هر ساعت در کشور ۱۸ مورد طلاق ثبت می‌شود. علی‌اکبر محزون، مدیرکل دفتر آمار و اطلاعات سازمان ثبت احوال ایران گفته بود که مقابل هر ۱۰۰ ازدواج ۲۰/۱ طلاق وجود دارد. در سال ۱۳۹۲، رقم طلاق ۱۵۵ هزار و ۳۶۹ مورد بود که رشدی ۳ / ۴ درصدی نسبت به سال قبل از آن را نشان می‌داد. ثبت احوال اعلام کرده بود که در سال ۹۱ در هرساعت ۱۶ طلاق در کشور رخ داده و خراسان رضوی، ایلام و کردستان بالاترین رقم طلاق را داشته‌اند. اما این افزایش آمار موجب تغییر برخی از ارزش‌های جامعه شده است به نحوی که بسیاری از دختران و پسران نه تنها به طلاق به عنوان امر مذموم نمی‌نگرند بلکه به عنوان آزادی و رهایی از یک زندگی اشتباه و عذاب آور به ارزش تبدیل شده و جشن گرفته می‌شود. این جشن‌ها در تهران و برخی دیگر از شهرها مخصوصا در بین قشر مرفه و اصطلاحا خارج دیده بیشتر دیده می‌شود و می‌رود تا به عنوان مد در بین زوج‌های ناموفق جا بیفتد. فاطمه دانشور، رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران در اردیبهشت ۱۳۹۳، گفته بود که به جای ماشین عروس در خیابان‌ها، شاهد چاپ کارت جشن طلاق هستیم. در نماز جمعه از رواج این‌گونه جشن‌ها در ایران ابراز تاسف شد. کاظم صدیقی، امام جمعه موقت تهران در واکنش به این موضوع گفت آنها که پس از جدایی جشن می‌گیرند "جهنمی" هستند. در این جشن، برخی زوج‌ها به مناسبت جدایی از یکدیگر کیک طلاق می‌برند! در واقع آنها با این کار می‌خواهند بگویند که مرحله جدید زندگی‌شان چندان هم تلخ و سیاه نیست و به یک نوع آزادی و رهایی رسیده‌اند. در گزارش برخی  رسانه‌ها آمده بود که برخی سعی دارند این جشن‌ها را به تالارهای عروسی بکشانند و مانند ازدواج شکل رسمی ‌به آن بدهند و از آن مد بسازند. به گزارش خبرآنلاین مدیر یکی از تالارهای پذیرایی در پاسخ به این سؤال که آیا حاضر به برگزاری «جشن طلاق» در مجموعه خود است، گفته بود: برای ما فرقی نمی‌کند، ما پول‌مان را می‌گیریم حتی برای این کار مجوز هم لازم نیست. البته عده دیگری هم بر این باور بودند که برگزاری چنین مراسمی‌در تالارهای آنها برکت و روزی‌شان را به باد می‌دهد و چنین جشن‌هایی را میزبانی نمی‌کنند. رئیس اتحادیه پذیرایی با بیان این که در جامعه ما گاهی برخی سعی می‌کنند پدیده‌های نابهنجار با با توسل به شیوه‌های مانوس و ناموس به بهنجار تغییر ماهیت دهند گفت: پدیده نابهنجار طلاق همیشه زشت و مذموم بوده و خواهد بود. خسرو ابراهیمی‌افزود: از نظر اتحادیه تالارهای پذیرایی برگزاری جشن طلاق ممنوع است و چنانچه موردی در این زمینه مشاهده کنیم، قطعاً برخورد خواهیم کرد. وی سؤال کرد: اگر از دوستان و آشنایان شما کسی برایتان کارت «جشن طلاق» ارسال کند، دعوت او را می‌پذیرید؟ قطعاً این کار را نخواهید کرد چرا که فرهنگ ما فرهنگ معرفت و وصل کردن است. حتی خیلی حاضر نیستند به عنوان شاهد سند طلاق دوست با آشنایی را امضا کنند. وی با تأکید بر این که این گونه مراسم بیشتر در آن سوی آب‌ها متداول است و نمی‌تواند به عنوان کالای فرهنگی وارد کشور ما شود. خاطرنشان کرد: در جامعه ما افرادی که به دلایلی تن به طلاق می‌دهند، سعی می‌کنند این موضوع را از دیگران پنهان دارند، آن وقت چگونه ما می‌توانیم بپذیریم که عده‌ای با برگزاری جشن، جدایی خود را در بوق کنند؟

عوامل مد شدن جشن طلاق

جشن طلاق یک پدیده وارداتی است در صورتی که موضوع افزایش طلاق اصلا وارداتی نیست بلکه مشکلی درونی است که جوانان برای جلوگیری از سرخوردگی با جشن گرفتن به آن یک واکنش روانی مثبت نشان می‌دهند. در حقیقت این جشن طلاق نیست که در جامعه ما باید با آن برخورد شود بلکه عوامل افزایش طلاق است که باید سر لوحه خانواده و دولتمردان قرار گیرد. چرا که جوانانی که زندگی موفق داشته باشند هرگز به فکر جشن گرفتن از تلخی‌ها نیستند آنها به دنبال پاسداشت روزهای شیرین زندگی خود می‌روند و با کاهش پدیده طلاق خود به خود جشن طلاق هم منتفی می‌شود.